ತುಂತುರು ಕತೆಗಳು
– ಪ್ರಿಯದರ‍್ಶಿನಿ ಶೆಟ್ಟರ್. ಓದುಗ ಆತ ಕತೆಯೊಂದನ್ನು ಓದುತ್ತಿದ್ದ. ಕತೆ ಬರೆದ ಲೇಕಕರನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಲೇ ಓದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದ. ಆ ಕತೆ
ಕತೆ
ಕಪ್ಪೆಗಳು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಸತ್ಯ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ‍್ವತೀಕರ. ಒಂದು ಬೇಸಿಗೆಯ ಮುಂಜಾನೆಯಂದು ಗಂಡು ಕಪ್ಪೆ ಹೆಣ್ಣು ಕಪ್ಪೆಗೆ ಹೀಗೆ ನುಡಿಯಿತು. “ನಮ್ಮ ರೊಕ್ ರೊಕ್ ಸಪ್ಪಳದ
ರಾಜಕುಮಾರ ಕಳಿಸಿದ 3 ಕಾಣಿಕೆಗಳು
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ‍್ವತೀಕರ. ಆತ ಅತ್ಯಂತ ಸಾತ್ವಿಕ, ದಯಾಳು ರಾಜಕುಮಾರ. ಪ್ರಜೆಗಳು ಅವನನ್ನು ಬಹಳ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಅವನನ್ನು ಆದರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ
ಮಕ್ಕಳ ಕತೆ: ಸೋಮಾರಿತನ ತಂದ ಪಜೀತಿ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲ ಮಕ್ಕಳು ತುಂಬಾ ಜಾಣರಾಗಿಯೂ, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಮಕ್ಕಳು ದಡ್ಡರಾಗಿ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಯಾರೂ ದಡ್ಡರಲ್ಲ
ತಾಳಿಕೋಟೆ ದ್ಯಾಮವ್ವ – ಜನಪದ ಕತೆ
– ಅನಿಲಕುಮಾರ ಇರಾಜ. ಈಗಿರುವ ವಿಜಯಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಪಟ್ಟಣ, ಡೋಣಿ ನದಿಯ ದಡದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರಮುಕ ವ್ಯಾಪಾರಿ ಕೇಂದ್ರ, ಅದುವೆ
ಸಣ್ಣಕತೆ: ಬದುಕಿನ ಬುತ್ತಿ
– ಕುಮಾರ್ ಬೆಳವಾಡಿ. ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿ, ಹತ್ತು ಗಂಟೆಗೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ರಾಮಣ್ಣ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಮಲಗಿದನು. ರಾಮಣ್ಣನಿಗೆ ಏನೇನೊ
ಪುರಾಣದ ಕತೆ : ಹಸುವಿಗೇಕೆ ಆಹಾರವಾಗಿ ಕಲಗಚ್ಚು ನೀಡುತ್ತೇವೆ?
– ಐಶ್ವರ‍್ಯ ಶೆಣೈ. ರಾಮಾಯಣ ನಮಗೆ-ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿರುವಂತೆ ಹಿಂದೂ ದರ‍್ಮದ ಎರಡು ಮಹಾಗ್ರಂತಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀರಾಮನ ಪಟ್ಟಾಬಿಶೇಕದ ತರುವಾಯದ
ಕತೆ – ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ
– ಗಂಗಾ ನಾಗರಾಜು. ಬವ್ಯವಾದ ಬಂಗಲೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ರಾರಾಜಿಸುತ್ತಿತು. ಪೀಟೋಪಕರಣಗಳು, ಅಲಂಕ್ರುತ ವಿದ್ಯುತ್ ದೀಪಗಳು, ಆಳುಕಾಳುಗಳು, ಕಾರು, ಒಡವೆಗಳು, ಹಣ ಅಂತಸ್ತು
ಕಂಕಣ ಬಾಗ್ಯ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಪುರೋಹಿತರ ಮಂತ್ರಗಳು ಜೋರಾಗಿ ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು. ಹೆಂಗಸರೆಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ಮದು ಮಗಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಮೀನಾಳ ಮುಕದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಳೆ
ಅಜ್ಜಿ ಹೇಳಿದ ಕತೆ: ರಾಜಕುಮಾರ ಬಲದೇವ
– ಕೆ.ವಿ.ಶಶಿದರ. (ಬರಹಗಾರರ ಮಾತು: ಈ ಕತೆಯು ನನ್ನ ಅಜ್ಜಿ ನನಗೆ ಹೇಳಿದ್ದ ಕತೆ. ಇದನ್ನು ನನ್ನದೇ ಆದ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆದು