ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ. ಕದಿಯಬಹುದೇ ಕಣ್ಣಿನ ಹೊನ್ನನು ಸಹ್ಯಾದ್ರಿಯ ಈ ಸೊಬಗನು ಹಿಡಿಯಬಲ್ಲುದೆ ಮಿದುಳಿನ ಸಂಚಿಯು ಇಂಗದ ಈ ಸಿರಿಯನು ನೋಟ ನೋಟದಲ್ಲೂ ಹಸಿರ ಬಳಸಿ ಹನಿ ಹನಿಯಲ್ಲೂ ಇನಿದನಿ ಬೆರೆಸಿ ಮರ ಮರದಲ್ಲೂ ಕಂಪ...

– ಡಾ|| ಅಶೋಕ ಪಾಟೀಲ. ಅಂಜದೇ ಅಳುಕದೇ ಮುಂದೆ ಸಾಗೋ ಹುಮ್ಮಸ್ಸೊಂದೇಕೋ ನಲುಗಿದೆ. ಸಾಗಿದ ಹಾದಿಲಿರೋ ಹೆಪ್ಪಿಟ್ಟ ನೋವಿಂದೇಕೋ ಮತ್ತೆ ಮರುಕಳಿಸಿದೆ ಹುಸಿ ಬಯಕೆಯ ಗೋಪುರವದು, ಕನಸ ಕಾಣುವುದನು ನೋಡಿ ನೋಡಿ ನಗುತಿದೆ. ಅನವರತ...

– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ.   ಹತ್ರ ಇರಲಾರ‍್ದ್ರೂ ನೀ ಇದ್ದಂಗs ಅನಿಸ್ತದ, ನನ್ ಹೆಜ್ಜ್ಯಾಗ ಹೆಜ್ಜಿ ತುಳದಂಗ್ ಅನಿಸ್ತದ, ಮಯ್ ನಂದಾದ್ರು ನೆರಳು ನಿಂದs ಅನಿಸ್ತದ, ಇಬ್ರೂ ಒಂದಾಗೂದು ಅಂದ್ರ ಇದs ಏನು? ನಿನ್ನ ಕನಸಿನ್ಯಾಗ ಹಗಲ...

– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ. ಬೇಸಿಗೆಯ ಮಳೆಗೆ ಅರಳಿ ನಿಂತಿದೆ ಮನವು, ಮಯ್ತೊಳೆದು ಹೊಸದಾಗಿವೆ ಹಳೆಯ ನೆನಪು, ಕಿರುನಗೆಯೊಂದ ಮೂಡಿಸಿ ತುಟಿಯಂಚಿನೆಡೆ, ಕಯ್ ಹಿಡಿದು ಕರೆದೊಯ್ದಿವೆ ಹಳೆಯ ಹೊತ್ತಿನೆಡೆ. ಚಿತ್ತವು ಅಂಕೆಯಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡ ಹಕ್ಕಿ, ಯಾವುದೋ ಕಾಳಗ...

– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ. ಎಳೆದೇವು ನಾವು ಕನ್ನಡ ತೇರನ್ನು ಎಲ್ಲರಕನ್ನಡದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ, ನಡೆದೇವು ಹೊಸ ದಿಗಂತದೆಡೆಗೆ ನಾಡ ಬದಲಿಸುವ ಹಿಗ್ಗಿನಲ್ಲಿ. ದಾಟಿ ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲೆಗಳನು, ಮೀರಿ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಗಳನು ಪದಗಳೇ ಅಡಿಮಾಡಿ ಕಟ್ಟುತ ಹೊಸ ಹಾದಿಗಳನು,...