ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ.   ಹತ್ರ ಇರಲಾರ‍್ದ್ರೂ ನೀ ಇದ್ದಂಗs ಅನಿಸ್ತದ, ನನ್ ಹೆಜ್ಜ್ಯಾಗ ಹೆಜ್ಜಿ ತುಳದಂಗ್ ಅನಿಸ್ತದ, ಮಯ್ ನಂದಾದ್ರು ನೆರಳು ನಿಂದs ಅನಿಸ್ತದ, ಇಬ್ರೂ ಒಂದಾಗೂದು ಅಂದ್ರ ಇದs ಏನು? ನಿನ್ನ ಕನಸಿನ್ಯಾಗ ಹಗಲ...

– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ. ಬೇಸಿಗೆಯ ಮಳೆಗೆ ಅರಳಿ ನಿಂತಿದೆ ಮನವು, ಮಯ್ತೊಳೆದು ಹೊಸದಾಗಿವೆ ಹಳೆಯ ನೆನಪು, ಕಿರುನಗೆಯೊಂದ ಮೂಡಿಸಿ ತುಟಿಯಂಚಿನೆಡೆ, ಕಯ್ ಹಿಡಿದು ಕರೆದೊಯ್ದಿವೆ ಹಳೆಯ ಹೊತ್ತಿನೆಡೆ. ಚಿತ್ತವು ಅಂಕೆಯಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡ ಹಕ್ಕಿ, ಯಾವುದೋ ಕಾಳಗ...

– ಬಸವರಾಜ್ ಕಂಟಿ. ಎಳೆದೇವು ನಾವು ಕನ್ನಡ ತೇರನ್ನು ಎಲ್ಲರಕನ್ನಡದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ, ನಡೆದೇವು ಹೊಸ ದಿಗಂತದೆಡೆಗೆ ನಾಡ ಬದಲಿಸುವ ಹಿಗ್ಗಿನಲ್ಲಿ. ದಾಟಿ ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲೆಗಳನು, ಮೀರಿ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಗಳನು ಪದಗಳೇ ಅಡಿಮಾಡಿ ಕಟ್ಟುತ ಹೊಸ ಹಾದಿಗಳನು,...

– ಪುಟ್ಟರಾಜು.ಕೆ.ಎಸ್. ನೀ ಸನಿಹಕೆ ಬರುವೆ, ನನ್ನ ಮನದ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಡುವೆ… ನೀ ಕನಸ ಕೊಡುವೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ನೀ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಇರುವೆ…. ಈ ಕಲ್ಪನೆಯ ಪರವಶದ ಚಿತ್ತಾರವು ನೀನು.. ನನ್ನೀ ಜನುಮದ ಸಾರ‍್ತಕತೆಗೆ...

– ಆದರ‍್ಶ ಬಿ ವಸಿಶ್ಟ. ನಾನೇನು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿರುವೆ, ನೀನೇ ಹೇಳು ಪ್ರಬುವೇ ?? ನನಗೂ ಇರದೇ ಆಸೆ ? ಆಡುವ, ಹಾಡುವ, ಕುಣಿಯುವ! ಅವಳ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಬೊಂಬೆಯ ಬಿಂಬವಶ್ಟೆಯೇ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ!!...

– ಆದರ‍್ಶ ಬಿ ವಸಿಶ್ಟ. ಬಿಚ್ಚುಮಲ್ಲಿಗೆ ಮೊಗದವಳೆ, ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ನಿಂತವಳೆ ಲಜ್ಜೆಯಿಂದ ಕದವ ಕೆರೆವ ಮುದ್ದು ಬೆರಳೆ, ನೀ ಹಚ್ಚಿದ ಪ್ರೇಮದ ಹಣೆತೆಯಿನ್ನೂ ಉರಿಯುತಿದೆ ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಹ್ರುದಯ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ಮಬ್ಬುಗತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕೈ ಹಿಡಿದು,...

– ರತೀಶ ರತ್ನಾಕರ. ಚೆಲುವ ಬಿಂದಿಗೆಯೊಳಗೆ ಹೊಳೆವ ತಿಂಗಳ ಪಡಿನೆಳಲು ಬೆಳೆಯುತಿದೆ ಬೆಳಗುತಿದೆ ಅಲುಗದೆ ತಿಳಿನೀರು ತುಂಬಿರಲು| ಮೇಲ್ನೆಲದ ಕೊಳದೊಳಗೆ ಮುತ್ತಿನ ತತ್ತಿಯ ಬಿಟ್ಟಿಹರು ಹೊತ್ತೊತ್ತಿಗೆ ತುತ್ತನಿಕ್ಕಲು ಬಲಿತು ಬೀರುವುದು ಹೊಗರು| ಹೂದೋಟದ ಬಾನಿಯೊಳು...