ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ.   ಈ ಹ್ರುದಯದ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದಿರುವಾಗ ಆ ಹೆಸರು ಮೆಲ್ಲನೆ ನುಸುಳಿ ಹ್ರುದಯದ ಬಾವನೆಗಳಿಗೆ ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿದೆ ಹೊಸ ಚೈತ್ರಮಾಸದ ಹೊಳಪು ಹೊಸ ಹುರುಪು ನವ ಚೈತನ್ಯವು ಮೂಡಿ ಹಬ್ಬದೋತ್ಸಾಹ...

– ನಾಗರಾಜ್ ಬೆಳಗಟ್ಟ. ನವಮಾಸ ಗರ್‍ಬದರಿಸಿ ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಯ ಕತ್ತರಿಸಿ ನೆತ್ತರ ಮುದ್ದೆಯ ಸ್ಪರ್‍ಶಿಸಿದ ಕುಲ ದೇವತೆ ನೋವಲ್ಲೇ ನಗೆಸುರಿಸಿ ನಿನ್ನುಸಿರ ನನಗರಿಸಿ ಹ್ರುದಯಕ್ಕೆ ಉಸಿರನ್ನಿಟ್ಟ ಸ್ರುಶ್ಟಿದೇವತೆ ಹಾಲು ಉಣಿಸಿ ಅರಿವು ಬೆಳೆಸಿ ಬಾಳಲ್ಲಿ...

– ವಿನು ರವಿ. ಬರಿಯ ಬಿದಿರು ನಾನು ನಾದ ತುಂಬಿ ಕೊಳಲಾಗಿಸುವೆಯಾ ನೀನು ಅರ‍್ತವಿಲ್ಲದ ಪದ ನಾನು ಬಾವ ತುಂಬಿ ಹಾಡಾಗಿಸುವೆಯಾ ನೀನು ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲದ ಬಾನು ನಾನು ನೀಲವರ‍್ಣವಾಗಿ ಆವರಿಸುವೆಯಾ ನೀನು ಬರಡಾದ ನೆಲ...

– ನಾಗರಾಜ್ ಬೆಳಗಟ್ಟ.   ನಿಲ್ಲದ ಕಾಲ ಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಉರುಳಿ ಹೋಗುತ್ತಿವೆ ದಿನಗಳು ಬಾಳ ಬಂಡಿ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿ ಮರಳುತ್ತಿವೆ ರಾತ್ರಿ ಹಗಲುಗಳು ಬದುಕಿನ ದಾರಿ ದೀವಿಗೆಗಳಲ್ಲೇ ಸಂಶಯ ತುಂಬಿರಲು ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿ...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಹತ್ತು ಹತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತು ಕಾಡಲಿ ಒಂದು ಮೊಲವಿತ್ತು ಇಪ್ಪತ್ತು ಹತ್ತು ಮೂವತ್ತು ಮೊಲಕೆ ಆಹಾರ ಬೇಕಿತ್ತು ಮೂವತ್ತು ಹತ್ತು ನಲವತ್ತು ನರಿಯ ಸ್ನೇಹ ಬೆಳೆಸಿತ್ತು ನಲವತ್ತು ಹತ್ತು ಐವತ್ತು ಗಜ್ಜರಿ...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆಕಾಶವನು ಮುಟ್ಟುವೆನು ಒಂದು ದಿನ ಚಿಂತಿಸದಿರು ಅಪ್ಪ ನೆಲದ ಮೇಲಿನ ಡೊಂಬರಾಟದ ಬದುಕಿಗೆ ಚಿಂತಿಸದಿರು ಅಪ್ಪ ನಿನ್ನ ಬಲವನೆಲ್ಲ ಸೇರಿಸಿ ಆಕಾಶಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಚಿಮ್ಮಿ ಬಿಡು ನಿನ್ನ ನನಸುಗಳ ಹೊತ್ತು ತರುವೆ...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಬವಿಶ್ಯದ ಬದುಕಿನ ಚಿತ್ರಪಟ ಹಸಿರಾಗಿದೆ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಜೊತೆಯಾದಾಗ ನಿಸರ‍್ಗವು ಹೊಸ ಬದುಕಿಗೆ ಸಾಕ್ಶಿಯಾಗಿದೆ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಜೊತೆಯಾದಾಗ ಬಾಹುಗಳ ಬಂದನವು ಮತ್ತಶ್ಟು ಗಟ್ಟಿಗೊಂಡಿದೆ ತಂಗಾಳಿಯ ತಂಪಿನಲಿ ಮಣ್ಣಿನ ಕಂಪಿಗೆ ಮನಸ್ಸು ಹೂವಾಗಿದೆ...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಸೂರ‍್ಯ ಮುಳುಗಿದನೆಂದು ನೀ ಹೊರಟು ನಿಂತಾಗ ನಾನೇಕೆ ದುಕ್ಕಿಸಲಿ ನಿನ್ನ ಒಲುಮೆಯ ಕುಂಬವಿಂದು ಬರಿದಾಗಿ ಒಡೆದಾಗ ನಾನೇಕೆ ದುಕ್ಕಿಸಲಿ ನಕ್ಶತ್ರಗಳ ಎಣಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ನಾನಿಂದು ಸೋತು ನಲುಗಿರಬಹುದು ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲೂ ಮಂದ ಬೆಳಕೊಂದು...