ಟ್ಯಾಗ್: ಕವಿತೆ

– ಶರಣು ಗೊಲ್ಲರ. ಹೇಳು ದೇವಾ ಈ ಸಮಾಜಕ್ಕೇನಾಯ್ತು? ಒಂದೂ ತಿಳಿಯದಾಯ್ತು ಜಾತಿ-ಬೇದ ಹುಟ್ಟಿ ಪ್ರೀತಿ ಹೋಯ್ತು ನೀತಿಯು ಮೊದಲೇ ಹಾಳಾಯ್ತು ಮೌಡ್ಯ-ಬೀತಿಯಿಂದ ಜನ ನಲುಗುವಂತಾಯ್ತು ಸ್ನೇಹ-ಸೌಹಾರ‍್ದತೆಯು ಸರಿದು ಹ್ರುದಯಪ್ರೇಮವು ಮುರಿದು ಬಿತ್ತು ಮಾತಿನಮೇಲೊಂದು...

– ವಿನು ರವಿ. ಮಾದವನ ಕೈ ತುಂಬಾ ಮುದ್ದಾಗಿ ಅರಳಿ ಕಂಪು ಸೂಸುತ್ತಾ ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕೇಸರಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಬಿರಿದ ಮ್ರುದು ಕೋಮಲ ಪಾರಿಜಾತ ಹೂಗಳು ತಂಗಾಳಿಯಲಿ ತೇಲಿ ಬಂದ ಹೂ ನರುಗಂಪಿಗೆ ಓಡೋಡಿ ಬಂದರು...

– ಪ್ರಬು ರಾಜ. ಮುಸುಕೊದ್ದು ಮಲಗಿರುವೆಯೋ…? ಕುಂಬಕರ‍್ಣ ಕನ್ನಡಿಗನೇ, ಸಾಕಿನ್ನು ಈ ನಿದ್ರೆ ಇನ್ನು ಮಲಗದಿರ್ ಕಾಲವಿದು… ತಕ್ಕದ್ದು, ಒತ್ತೋ ಕನ್ನಡದ ಮುದ್ರೆ ನಿನ್ನ ಒಡೆತನದ ಹಣತೆಯದು, ನೀನೇ ಹೊಸೆದ ಬತ್ತಿಯದು, ನೀನೇ ಸುರಿದ...

– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ ಹೊನ್ನಿನ ಮಣ್ಣಲಿ ಜನಿಸಿದ ಗುರುವು ಬಸವಣ್ಣ ಅಂತರಂಗವೇ ದೇವರ ಗುಡಿಯು ಅರಿವೇ ಗುರುವು ಬಸವಣ್ಣ ಶುದ್ದ ಮನಸಲಿ ಬಕ್ತರಾದರೆ ಅವರೇ ದೈವವು ಬಸವಣ್ಣ ಸತ್ಯ ದರ‍್ಮದಿ ಕಾಯಕ...

– ಕೆ.ಚರಣ್ ಕುಮಾರ್ (ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ). ತಿಂಗಳ ಬೆಳಕಿನ ಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ ಸದ್ದು ಮಾಡದೆ ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಅತ್ತಿತ್ತ ಓಲಾಡುವ ಮರಗಳ ಜೊತೆಯಲಿ ಯಾರೂ ಓಡಾಡದ ದಾರಿಯಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ ಜೀರುಂಡೆ ಶಬ್ದದ ರಾತ್ರಿಯಲಿ ನನ್ನೆಲ್ಲ ನೋವ ಬಿಚ್ಚಿಡುವ...