‘ಬದುಕು’ – ಕಿರುಬರಹ
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ನಾನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಕೆಲವರ ಮುಕವನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ ನೂರಕ್ಕೆ ತೊಂಬತ್ತರಶ್ಟು ಮಂದಿಯ ಮುಕದಲ್ಲಿ ನಗುವೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ…!! ಮುಕದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಚಿಂತೆ, ದುಗುಡ, ದಾವಂತ, ಒತ್ತಡ, ಅವಸರದ ಚಿಹ್ನೆಗಳೇ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ನಾನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಕೆಲವರ ಮುಕವನ್ನು ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ ನೂರಕ್ಕೆ ತೊಂಬತ್ತರಶ್ಟು ಮಂದಿಯ ಮುಕದಲ್ಲಿ ನಗುವೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ…!! ಮುಕದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಚಿಂತೆ, ದುಗುಡ, ದಾವಂತ, ಒತ್ತಡ, ಅವಸರದ ಚಿಹ್ನೆಗಳೇ...
– ರಾಜೇಶ್.ಹೆಚ್. ಕೊನೆಗೂ ಬಸ್ಸು ನಿಲ್ದಾಣ ಕಾಣಿಸಿತು. ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣದ ಐರಾವತ ಬಸ್ಸು ಸ್ವತಹ ಇಂದ್ರನ ಐರಾವತನಂತೆ ಕಾದಿತ್ತು. ಗಂಟೆ ಹನ್ನೊಂದಾಗಿತ್ತು, ನಾನು ಎಂದಿನಂತೆ ತಡವಾಗಿ ತಲುಪಿದ್ದೆ. ಶುಬ್ರ ಶ್ವೇತ ದಿರಿಸು ತೂಟ್ಟ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಹರಕು ಅಂಗಿಯ ಮೇಲೆ ಗಟ್ಟಿ ಕಿಸೆಯನು ಹೊಲಿದು ಕೂಡಿಟ್ಟ ದುಡ್ಡೆಲ್ಲಾ ತನ್ನವರಿಗೆ ಬಸಿದು ತನ್ನೆಲ್ಲ ಕನಸುಗಳಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮನಸುಗಳ ತುಂಬಿದ ಬರವಸೆಯ ಹರಿಕಾರ ಅಪ್ಪ ಬೆಟ್ಟವ ಹೊತ್ತರೂ ಬೆಟ್ಟದಂತಹ...
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ಈ ಜೀವನವೆಂಬುದು ಓಟದ ಸ್ಪರ್ದೆ ಈ ಓಟದ ಸ್ಪರ್ದೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತರೆ ಸಾವು ನಿಲ್ಲದ ಹಾಗೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಬದುಕು ಬದುಕೆಂಬುದು ನಿಂತ ನೀರಲ್ಲ ಕೆರೆಯ ರೀತಿ ಬದುಕು ಸದಾ ಹರಿಯುವ ನೀರು...
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ಉತ್ತರವಿಲ್ಲದ ನೂರಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಾಗಿದ್ದಾಗಿದೆ ಸಹಸ್ರಾರು ಮೈಲಿಗಳ ಪಯಣವು ಮುಂದಿದೆ ಲಕ್ಶಾಂತರ ಮೈಲಿಗಳ ಓಟವು ಎಲ್ಲವ ಮುಗಿಸಿ ನಾ ಸೇರಬೇಕಾಗಿದೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಬದುಕಿನ ದಡವ ಯಾವುದು ಆ ದಡ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ!...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮನದ ಕಡಲೊಳಗೆ ಬತ್ತಿದೆ ಸಂಸ್ಕಾರ ಕಲ್ಲೆದೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಿವೆ ಅಪಾರ ಸುತ್ತ ಗೋಡೆಯ ಕಟ್ಟಿ ಬೆಟ್ಟದ ತೂಕವನು ಹೊತ್ತು ಪರಿತಪಿಸಿದೆ ಬೇಯುತಿದೆ ಮನದ ಪ್ರಾಕಾರ ತುಸು ಕಾಳು ಕಂಡ ಕಣ್ಣುಗಳು...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. “ಅಮ್ಮ ಎಂದರೆ ಏನೋ ಹರುಶವು ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಅವಳೇ ದೈವವು…” – ಎಂಬುದು ಪ್ರತಿ ಮಕ್ಕಳ ಮನದಲಿ ಅನುರಣಿಸುವ ಹಾಡು. ಅಮ್ಮನ ದಿನದಂದೆ ಅಮ್ಮನ ನೆನೆಯುವುದು ಗುಣ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ‘ಮದುವೆಗಳು ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ’ ಎಂಬ ಆಡು ಮಾತು ಸತಿ-ಪತಿಯರ ನಡುವೆ ಮದರ ಬಾಂದವ್ಯ ಇರಲಿ ಎನ್ನುವ ಉಪಮೆಯ ಮಾತಿರಬಹುದು. ‘ಗಂಡ ಹೆಂಡಿರ ಜಗಳ ಉಂಡು ಮಲಗೋ ತನಕ’...
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ಬದುಕಿನ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಏಕಾಂಗಿ ಪಯಣಿಗ ನಾನು ಉತ್ತರವಿಲ್ಲದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಮಾಲೀಕ ನಾನು ಗೊತ್ತು ಗುರಿ ಇಲ್ಲದೆ ಅಲೆಮಾರಿಯಾಗಿರುವವನು ನಾನು ಬದುಕಿನ ದೋಣಿಯ ದಡ ಸೇರಿಸಲಾಗದ ನಾವಿಕ ನಾನು ಜೇವನದ ಮುಂದಿನ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಮುಗಿಯದೀ ಗಮ್ಯ ಬದುಕು ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ಅದಮ್ಯ ಉತ್ಸಾಹದಿ ನಡೆದರೂ ಓಡಿದರೂ ಜಿಗಿದರೂ ತಲುಪಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಬದುಕಿನ ಗುರಿಯ ಗಮ್ಯ ಇದು ನನ್ನ ತಪ್ಪಲ್ಲ ತಿಳಿ ಹಸಿರುಟ್ಟ ರಮ್ಯ ನಾ ಹೋಗುತಿದ್ದ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು