ಕವಿತೆ: ನವಿಲೆ ನವಿಲೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನವಿಲೆ ನವಿಲೆ ಸುಂದರ ನವಿಲೆ ಬರುವೆಯಾ ನನ್ನ ಶಾಲೆಯ ಕಡೆಗೆ ಇಬ್ಬರೂ ಆಡೋಣ ಜೊತೆಯಲಿ ಇಬ್ಬರು ಕುಣಿಯೋಣ ಶಾಲೆಯ ತೋಟದ ಹೂಗಳ ನೋಡು ಚಂದದ ಅಂದದ ಗಿಡಗಳ ನೋಡು ಹಾಡುತ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನವಿಲೆ ನವಿಲೆ ಸುಂದರ ನವಿಲೆ ಬರುವೆಯಾ ನನ್ನ ಶಾಲೆಯ ಕಡೆಗೆ ಇಬ್ಬರೂ ಆಡೋಣ ಜೊತೆಯಲಿ ಇಬ್ಬರು ಕುಣಿಯೋಣ ಶಾಲೆಯ ತೋಟದ ಹೂಗಳ ನೋಡು ಚಂದದ ಅಂದದ ಗಿಡಗಳ ನೋಡು ಹಾಡುತ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮನದ ಕಡಲೊಳಗೆ ಬತ್ತಿದೆ ಸಂಸ್ಕಾರ ಕಲ್ಲೆದೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಿವೆ ಅಪಾರ ಸುತ್ತ ಗೋಡೆಯ ಕಟ್ಟಿ ಬೆಟ್ಟದ ತೂಕವನು ಹೊತ್ತು ಪರಿತಪಿಸಿದೆ ಬೇಯುತಿದೆ ಮನದ ಪ್ರಾಕಾರ ತುಸು ಕಾಳು ಕಂಡ ಕಣ್ಣುಗಳು...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಬುದ್ದನೆಂದರೆ ಬರೀ ಪದವಲ್ಲ ಬರೀ ಹೆಸರಲ್ಲ ಒಂದು ಬದುಕಲ್ಲ ಬುದ್ದನೆಂದರೆ ಜಗದಾ ಜ್ಯೋತಿ ಕಣೋ ಸತ್ಯದ ಬೆಳಕು ಕಣೋ ತ್ಯಾಗದ ರೂಪ ಕಣೋ ಆಸೆಯ ಶೂಲಕೆ ಬಲಿಯಾದವರು ದುಕ್ಕದ ಮಡುವಲಿ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನವಮಾಸ ನೋವುಂಡು ಜೀವ ಕೊಟ್ಟಾಕಿ ಹೊತ್ತೊತ್ತು ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿ ಎದಿಹಾಲ ಕೊಟ್ಟಾಕಿ ಮೂರ್ಕಾಲ ಮಡಿಲಾಗ ಬೆಚ್ಚಗ ಇಟ್ಟಾಕಿ ತೊದಲ್ನುಡಿಯ ತಿದ್ದಿ ಮಾತುಗುಳ ಕಲಿಸ್ದಾಕಿ ಜೋಗುಳದ ಹಾಡೇಳಿ ಸುಕನಿದ್ದಿ ತಂದಾಕಿ ಅಂದಚಂದ ಮಾಡಿ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಮನವಿ ನಾ ಮಾಡುವೆ ಇಂದು ಅವಳದೇ ನೋಟಗಳ ಅಳಿಸದಿರಿ ಎಂದು ನಿಂತುಬಿಡು ತಂಗಾಳಿ ಸುಳಿಯದಿರು ಬಳಿಗೆ ಸುಳಿಯುತಿದೆ ಅವಳುಸಿರು ನನ್ನೆದೆಯ ಒಳಗೆ ಗಡಿಯಾರವನೇ ನಿಲ್ಲಿಸುವೆ ನೀ ತೆರಳದಂತೆ ಮಳೆಹನಿಯ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಹಕ್ಕಿಯಾಗುವೆ ನಾನು ಹಕ್ಕಿಯಾಗುವೆ ಹಕ್ಕಿಯಾಗಿ ಬಾನಿನಲ್ಲಿ ಹಾರಿ ನಲಿಯುವೆ ವ್ರುಕ್ಶವಾಗುವೆ ನಾನು ವ್ರುಕ್ಶವಾಗುವೆ ವ್ರುಕ್ಶವಾಗಿ ಹಣ್ಣು ನೆರಳು ಜಗಕೆ ನೀಡುವೆ ಮೋಡವಾಗುವೆ ನಾನು ಮೋಡವಾಗುವೆ ಮೋಡವಾಗಿ ಜಗಕೆ ನಾನು ಮಳೆಯ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಾಡಿನ ಜನರೇ ಕೇಳಿರಿ ನೀವು ಹೇಳುವೆ ನಿಮಗೆ ಮಾತೊಂದು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆ ಬಗೆಗೆ ಅಪನಂಬಿಕೆ ಬೇಡವೇ ಬೇಡ ನಿಮಗೆಂದು ಹಳ್ಳಿ ಹಳ್ಳಿಯಲೂ ನಗರ ಗಲ್ಲಿಯಲೂ ಶಾಲೆಯ ತಾಕತ್ತು ನೋಡಿರಿ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ರಜೆ ಎಂದರೆ ಯಾರಿಗೆ ಇಶ್ಟವಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರಜೆ ಬಂದಿತೆಂದರೆ ಕುಶಿಯೋ ಕುಶಿ. ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ಗೊಡವೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಶಾಲಾ ಬ್ಯಾಗ್ ನ ಹೊರೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ....
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮತ್ತದೇ ಮಾತನು ಮರಳಿ ನುಡಿಯದಿರು ಒಳಗಿರುವ ದುಕ್ಕವ ಕೆದಕಿ ಮನವ ನೋಯಿಸದಿರು ಸುಳಿಯೊಳಗೆ ಸಿಲುಕಿರುವ ಮನವಿದು ಮರೆತು ಹೋದ ಗಳಿಗೆಗಳ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಿಸಿ ಮನವ ನೋಯಿಸದಿರು ನಾವಂದು ನಡೆದಾಡಿದ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಬದುಕು ಹರಿಯುವ ನದಿ, ನಿಂತ ನೀರಲ್ಲ. ಬದುಕು ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಹೊಸತನವನ್ನು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ. ಬದುಕಿಗೆ ನೋವು-ನಲಿವುಗಳು ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ. ಹೊಸತನಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಸುಕ-ದುಕ್ಕಗಳೂ ಸಹಜ. ಬದುಕು ಎಂದಿಗೂ ಸುಕವನ್ನೇ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ, ಕಶ್ಟವನ್ನೂ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ....
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು