ಕವಿತೆ : ಜೀವ ತುಂಬೊ ಮಳೆಯೆ ಮುನಿದಿದೆ
– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಇಳೆಗೆ ಜೀವಕಳೆಯ ನೀಡಿ ಬೂರಮೆಗೆ ಹಸಿರು ತುಂಬಿ ಜೀವರಾಶಿ ಹಸಿವ ತಣಿಸೊ ಮಳೆ ಹನಿಗೆ ನೆರೆ ಹೆಸರು ನಿತ್ಯ ವೈಬವದ ಬದುಕಿಗಾಗಿ ಅತಿ ಆಸೆಗೆ ಸಾಕ್ಶಿಯಾಗಿ ಅಗತ್ಯ ಮೀರಿ...
– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಇಳೆಗೆ ಜೀವಕಳೆಯ ನೀಡಿ ಬೂರಮೆಗೆ ಹಸಿರು ತುಂಬಿ ಜೀವರಾಶಿ ಹಸಿವ ತಣಿಸೊ ಮಳೆ ಹನಿಗೆ ನೆರೆ ಹೆಸರು ನಿತ್ಯ ವೈಬವದ ಬದುಕಿಗಾಗಿ ಅತಿ ಆಸೆಗೆ ಸಾಕ್ಶಿಯಾಗಿ ಅಗತ್ಯ ಮೀರಿ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಬರ, ನೀನೇಕೆ ಬಂದೆ? ಹಸಿದ ಕಂಗಳಲಿ ಅಕ್ಶರಗಳ ಬರ ದರೆಯೊಡಲಿನಲಿ ಅವಿತಿರುವ ಜೀವಕ್ಕೆ ಜೀವಜಲದ ಬರ ಗ್ನಾನ ತುಂಬಿದ ಮನದಿ ಸುಗ್ನಾನದ ಬರ ಆಡಂಬರದ ಮನದೊಳಗೆ ಪ್ರೀತಿ ವಾತ್ಸಲ್ಯದ ಬರ...
– ನೇತ್ರಾವತಿ ಆಲಗುಂಡಿ. ಬಿರುಕು ಬೂಮಿಯಲಿ ಬಿದ್ದಿರುವ ಮಣ್ಣು ನಾನು ಜಗದೊಡೆಯ ಬೇಡುವೆನು ಹನಿ ನೀರ ಹರಿಸು ಬಿಸಿಲಲಿ ಬವಣಿದ ಬಂಜರು ಬೂಮಿ ನಾನು ದಯೆ ತೋರು ಒಡೆಯ ಗಂಗೆಯ ಕಳಿಸು ನೆಲವ ತಣಿಸು...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ದರೆಯಾಳುವ ದೊರೆ ಮನುಜ ನಿನಗಿದೋ ಒಂದು ವಿನಂತಿ ಅಳಿಸದಿರು ಈ ಸ್ರುಶ್ಟಿ ಸೊಬಗ ಬಿಡು ನೀ ದೊರೆ ಎನ್ನುವ ಬ್ರಾಂತಿ ವಿಗ್ನಾನ ಅಗ್ನಾನ ಸುಗ್ನಾನ ನಿನ್ನಿಂದ ಮಾತಿನಲ್ಲೇ ಮನೆಕಟ್ಟಿ ಮರೆತೆ...
– ವೀರೇಶ.ಅ.ಲಕ್ಶಾಣಿ. ಬೆಳಗಾಗಿ ನಾನೆದ್ದು ಯಾರ್ಯಾರ ನೆನೆಯsಲಿ ಎಳ್ಳು-ಜೀರಿಗೆ ಬೆಳೆಯೋಳ|| ಬೂಮ್ತಾಯಿ ಎದ್ದೊಂದು ಗಳಿಗೆ ನೆನೆದೇನ| ಕತ್ತಲು ಕಳೆದು ಚುಮುಚುಮು ನಸುಕು ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅವ್ವನೋ, ಅಜ್ಜಿಯರೋ ಕುಟ್ಟುತ್ತ ಬೀಸುತ್ತ ಹಾಡು ಹಾಡುತ್ತ, ಆ ಹಾಡುಗಳಲ್ಲೇ...
– ಕೆ.ಚರಣ್ ಕುಮಾರ್ (ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆ). ಬರದ ನಾಡಾಗಿದೆ ನಮ್ಮ ಕರ್ನಾಟಕ ಬರದೆ ಮಳೆರಾಯ ಏನೀ ನಾಟಕ? ನಿನಗಾಗಿ ಪರಿತಪಿಸುತಿಹನು ರೈತ ಹಗಲಿರುಳು ಬೆಳೆ ಸಿಗದೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತಿಹನು ಉರುಳು ಬೇಡವೆಂದರು ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತಿದೆ...
– ಸುನಿತಾ ಹಿರೇಮಟ. ಜೀವಜಾಲಕ್ಕೆ ಮೂಲವಾದ ನೀರು ಯಾವ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಅಮ್ರುತ. ಇನ್ನು ಇದೆ ನೀರಿನ ಸೆಲೆಗಳನ್ನ ಮೂಲವಾಗಿಸಿ ಬೆಳೆದದ್ದು ನಮ್ಮ ನಾಗರಿಕತೆ. ನಾಗರಿಕತೆಯ ಕಾಲಮಾನಕ್ಕೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ಬೆಳೆದದ್ದು ನೀರಾವರಿ ಮತ್ತು ನೀರು...
– ಅಂಕುಶ್ ಬಿ. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಕಾಂಕ್ರೀಟ್ ಕಾಡು ನಮಗಿಲ್ಲ ಒಂದು ಗೂಡು! ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ದೂಳು ಹೊಗೆ ನಾವಿನ್ನು ಬದುಕೋದು ಹೇಗೆ? ತಿನ್ನಲು ಒಂದು ಕಾಳಿಲ್ಲ ಕುಡಿಯಲು ತೊಟ್ಟು ನೀರಿಲ್ಲ ಮಳೆಯಿಲ್ಲ, ಬೆಳೆಯಿಲ್ಲ ಬಿಸಿಲಿನ ಬೇಗೆ...
– ಪ್ರಿಯದರ್ಶಿನಿ ಶೆಟ್ಟರ್. 1. ನಿರ್ಲಕ್ಶ್ಯ ನಾವು ಮೂವರು. ನಾನೊಬ್ಬಳು, ನನ್ನ ಅಕ್ಕ ಮತ್ತು ತಂಗಿ. ಅವರಿಬ್ಬರೂ ನನ್ನ ಸಹಾಯದಿಂದ ಎಲ್ಲರ ಲಕ್ಶ ಸೆಳೆದಿದ್ದರು; ಮದ್ಯದಲ್ಲಿದ್ದ ನಾನು ನಿರ್ಲಕ್ಶ್ಯಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದೆ!! 2. ದಿಟ ಬಟ್ಟೆ...
– ಚಯ್ತನ್ಯ ಸುಬ್ಬಣ್ಣ. ಬರ ಅಂದ ಕೂಡಲೇ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಮುಂದೆ ಓಡುವ ತಿಟ್ಟ ಯಾವುದು? ಮೋಡದ ಸುಳಿವೇ ಇಲ್ಲದ ಬಾನು, ಇಂಗಿದ ಕೆರೆ, ಬಾವಿಯಂತಹ ನೀರ ಒರತೆಗಳು, ಬಿರುಕು ಬಿಟ್ಟ ನೆಲ, ಹಸಿವೆಯಿಂದ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು