ಕವಿತೆ : ಮಮತೆಯ ಕರುಣಾಮಯಿ
ಅಳುವಾಗ ಆಲಂಗಿಸಿ
ಹಸಿದಾಗ ಉಣಬಡಿಸಿ
ಮುನಿದಾಗ ಸಂತೈಸಿ
ಕಂದಮ್ಮನ ಹರಸುವಳು ತಾಯೆಂಬ ಅರಸಿ
ಸನ್ಮಾರ‍್ಗವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾ
ಸದ್ಬುದ್ದಿಯನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಾ
ನೋವನ್ನು ಮರೆಸುತ್ತಾ
ರಕ್ಶೆಯ ದೀವಿಗೆಯಾಗಿಹಳು ತಾಯಿ ಕಂದನ ಸುತ್ತಾ
ಮಮತೆಯ ಕರುಣಾಮಯಿ
ಪ್ರೀತಿಯ ಸಹ್ರುದಯಿ
ಆನಂದದ ಚಿನ್ಮಯಿ
ಸದಾ ಮಿಡಿಯುವ ದೈವವೇ ತಾಯಿ
ತೊದಲು ನುಡಿಯ ಅರಿತಿಹಳು
ಪ್ರತಮ ಗುರು ಆಗಿಹಳು
ಬದುಕೆಂಬ ವಿದ್ಯೆಯ ಕಲಿಸಿಹಳು
ಸ್ಪೂರ‍್ತಿಯ ಸೆಲೆಯಾಗಿಹ ಮಾತ್ರುವಿಗೆ ನಮನಗಳು
(ಚಿತ್ರ ಸೆಲೆ: pixabay)
ಚಂದದ ಕವನ. ತಾಯಿಗೆ ಪರ್ಯಾಯ ಇಲ್ಲ.
ಅದ್ಭುತವಾದ ಕವನ…. ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಅಮ್ಮನೆ ಸಾಟಿ