ಟ್ಯಾಗ್: :: ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ ::

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ.   ನೀ ನಕ್ಕುಬಿಡು ಬಿದ್ದ ಮುತ್ತುಗಳನ್ನ ಬಾಚಿಕೊಳ್ತೀನಿ *** ಏನು ಚಂದೈತಿ ಹಣಿಮ್ಯಾಗಲ ಚಂದ್ರ ನಾನಿಟ್ಟಮ್ಯಾಲ *** ನೀ ನಗ್ತಿ ಯಾಕ ನನ್ನ ಹ್ರುದಯದಾಗ ನಾ ಅಳುವಂಗ *** ಮರೆತುಬಿಡು...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ.   ನೀನು ನಕ್ಕಾಗ ಅರಳಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದ ಹೂವು ನಾಚಿತು *** ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದ್ರ ನಿನ್ನ ಮೊಗವ ಕಂಡು ರಜೆ ಹಾಕಿದ *** ಮನೆಯೊಳಗೆ ದೀಪ ಹೊತ್ತಿಸಿದಾಗ ಬಾನಲ್ಲಿ ಸದ್ದು ***...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಕೆತ್ತಿದ ಕಲ್ಲೂ ನಾಶವಾಯಿತು ನೋಡು ಅನುಮಾನಕ್ಕೆ *** ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಶಿ ಆ ದ್ವಾಪರ ಯುಗದ ಕ್ರಿಶ್ಣ ಸುದಾಮ *** ಸ್ನೇಹವಿರಲಿ ಪ್ರತಿ ಹ್ರುದಯದಲಿ ಸ್ಪಟಿಕದಂತೆ *** ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಉತ್ತಮ ಸ್ನೇಹಿತರು...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಸ್ನೇಹ ಬಂದನ ಮದುರ ಬದುಕಿಗೆ ಆತ್ಮನಂದನ *** ಬದುಕು ಅಲ್ಪ ಸುಕ ಶಾಂತಿಗಳಿಗೆ ಸ್ನೇಹ ಸಾಕಾರ *** ಹೊರಗೊರಗೆ ಆತ್ಮೀಯ ಸ್ನೇಹಿತರು ದ್ವೇಶ ಒಳಗೆ *** ಸ್ನೇಹ ಮದುರ ನಿಜ...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಹಾವು ಹಾಲುಂಡು ಪ್ರಬುದ್ದರ ನಡುವೆ ಸತ್ತು ಬಿದ್ದಿದೆ *** ಬೆತ್ತಲಾಗಿವೆ ಮರಗಿಡಗಳೆಲ್ಲಾ ಸತ್ಯ ತೋರಲು *** ಮುತ್ತಿನಂತಹ ಮಾತುಗಳು ಈಗೀಗ ಮಾರಾಟಕ್ಕಿವೆ *** ಮಾನವತೆಗೆ ಹೊಸ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದೆ ಹುಚ್ಚತನದಿ...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆ ದೇವರಿಗೂ ಸತ್ಯ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ ದೀಪವಿಲ್ಲದೆ || ****** ದೀಪಕ್ಕೂ ಬಯ ಸತ್ತು ಹೋಗುವೆನೆಂದು ಹಸಿವಿನಿಂದ || ****** ದೀಪ ಹೊತ್ತಿದೆ ಗುಡಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ || ****** ಅಲ್ಲೊಂದು...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಸುಡು ನೆಲ್ದಾಗ ತಲಿ ಮ್ಯಾಲಿನ್ ಗಡ್ಗಿನೂ ಕಣ್ಣೀರ್ ಹಾಕ್ತದ || ****** ನೀ ಸುಳ್ಳಾಡಿದ್ರೂ ನಿಜವ ಹೇಳತೈತಿ ಮುಕ ಕನ್ನಡಿ || ****** ಹೊಲಿಯಬೇಕು ಹರಕು ಬಾಯಿಗಳ ತುಟಿಗಳನು ||...

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಾನೇ ಚಂದ ನಾ ಗೇದುದೆ ಚಂದ ನನಗಾಗಿಯೇ ಈ ಚಂದ ನನ್ನಿಂದಲೇ ಈ ಚಂದ ಈ ಅಂದ ಅವನೆಂದ ಇನ್ನವನು ಅಲ್ಲ ಚಂದ ಅವಗೈದವನಲ್ಲ ಚಂದ ಅವನಿಂದಾದದ್ದಲ್ಲ ಚಂದ ಚಂದವದು...