ಕವಿತೆ: ಕಾಣದ ಕಡಲ ತೀರ
ಕನಸ ಕನ್ನಡಿಗೆ ಆವರಿಸಿದೆ
ಕಾರ‍್ಮೋಡದ ಕರಿ ಚಾಯೆ
ಆ ಚಾಯೆಯ ತೆಗೆಯುವವರಿಲ್ಲ
ತೆಗೆದು ಮುನ್ನಡೆಸುವವರಿಲ್ಲ, ಆದರೂ
ಬದುಕಿನ ಯಾನ ಮುನ್ನಡೆದಿದೆ
ಕಾಣದ ಕಡಲ ತೀರವ ಬಯಸಿ
ಗೋರ ಬಿರುಗಾಳಿಯೊಂದು
ಬಂದು ಅಪ್ಪಳಿಸಿ
ಹರಿದು ಹೋಗಿದೆ ಬದುಕು
ಹರಿದಾ ಬದುಕ ಹೊಲೆಯುವ
ಕಲೆಯ ನಾ ತಿಳಿಯನಾದೆ
ತಿಳಿದರೂ ಹೊಲೆಯನಾದೆ
ಒಡೆದ ಕಟ್ಟಿಗೆಯಾಗಿಹುದು ಮನಸ್ಸು
ಆ ಮನಸ್ಸ ಗೋರ ಆಕ್ರಂದನಕ್ಕೆ
ಕಂಬನಿಯ ಕಟ್ಟೆ ಒಡೆದು ಹರಿಯುತಿಹುದು
ಬೋರ‍್ಗರೆವ ಅಲೆಯ ರಬಸದ ಹಾಗೆ
(ಚಿತ್ರ ಸೆಲೆ: unsplash.com)
ಅದ್ಭುತ
ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ