ಕವಿತೆ: ವೀರಯೋದನ ಮಡದಿ ನಾನು
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಇನ್ನಾದರೂ ಸರಿಯೆ ಬರಬಾರದೆ ನೀವು ಒಡಲು ಕೊರಗಿ ಜ್ವಾಲಾಗ್ನಿಯಾಗಿಹುದು ಕಣ್ಣುಗಳು ಸೊರಗಿ ಬಳಲಿ ಹೋಗಿಹವು ವೀರಯೋದನ ಮಡದಿ,
:: ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ ::
ಕತೆ: ಗಡ, ಗೋಬಿ ಮಂಚೂರಿ, ಮೀನು ಮತ್ತು ಬ್ಯಾಟು
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಎರಡೊಂದ್ ಎರಡು ಎರಡೆರಡ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಎರಡು ಮೂರಲಿ ಆರು .. ಅಂತ ದಿನಕರ ಏರು ದನಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು
ಕತೆ: ನಶೆ
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. “ತಿಂಗಳ ಬೆಳಕಿನ ಇರುಳಿನಲೊಂದು ಅಮ್ಮನು ಕೆಲಸದೊಳಿರುತಿರೆ ಕಂಡು ಗೋಪಿಯು ಪುಟ್ಟುವು ಹೊರಗಡೆ ಬಂದು ಬಾವಿಗೆ ಇಣುಕಿದರು” ಅಂತ
ಕತೆ: ನಡುಗಡ್ಡೆ
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಶಾಂತ ನೀರವ ನಡುಗಡ್ಡೆ(island) ಅದು, ಅದರಂತೆ ಇನ್ನೊಂದು ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಪುಟ್ಟ ದೋಣಿಯೊಂದು ತೇಲಿ ಆ ನಡುಗಡ್ಡೆ
ನಗೆಬರಹ: ಕೂದಲಾಯಣ
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಏನೇ ಹೇಳಿ, ತಲೆಮೇಲೆ ಕೂದಲಿದ್ದರೇನೆ ಚೆಂದ.ಕೂದಲಿಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿನೇ ವಯಸ್ಸಾದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ ಚಿತ್ರ
ಸಣ್ಣಕತೆ: ಅರಳಿ ಮರ
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಪರಮೇಶ್ವರ ಬಟ್ಟರಿರೋದು ಮಲೆನಾಡ ಸೀಮೆಯಲ್ಲಿ. ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಅಡಿಕೆ ತೋಟ ಹೆಚ್ಚು. ಬೂಮಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಡಿಮೆಯೇ. ಒಂದು,
ನಂಬಿಕೆಯ ನೇಯೋಣ ನಾಳೆಗಳಿಗಾಗಿ
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ವಿಮಾನ ಬುಸುಗುಡುತ್ತಾ ಕಾಬುಲ್ ವಾಯುನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಇಳಿದಿತ್ತು. ಹೊಸತೇನೋ ಮಾಡುವ ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ವಿಮಾನವನ್ನು ಇಳಿದೆ. ಆದರೆ ಏನು
ನೋಡಿ ಸ್ವಾಮಿ ನಾವಿರೋದೇ ಹೀಗೆ!
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಮಾನವನ ಚಿತ್ತದಂತೆ ವಿಶಾಲ ಮತ್ತು ಆಳ ಯಾವುದು ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಅರಸುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆಲ್ಲ ಅದು ಇನ್ನೂ ಜಟಿಲವೇನೋ
ಮೊದಲ ಮಳೆ…
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಮೊದಲ ಮಳೆಗೆ ಮುಕವೊಡ್ಡಿ ಹಗುರಾಯ್ತು ಮನಸು ಮಗುವಾಗಿ ತಿರುತಿರುಗಿ ರುತುಚಕ್ರದ ಗಾಲಿ ತಂತು ನವೋಲ್ಲಾಸವ ತೇಲಿ
ಯಾಕೀ ಚಿತ್ತ ಸಾವಿನತ್ತ
– ಪ್ರಶಾಂತ ಎಲೆಮನೆ. ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ(ತನ್ಕೊಲೆ) ಇಡೀ ಕುಟುಂಬವನ್ನೇ ತಲ್ಲಣಗೊಳಿಸಬಲ್ಲ ದುರಂತ. ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರ ಅಗಲಿಕೆ ಬಹಳ ಸಂಕಟದ ವಿಶಯವೇ ಸರಿ.