ಮರಣಿಸಿದ ಕವಿತೆ
– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ್ಡೂರು. ನನ್ನ ಕವನದ ಹೆಣದ ಮುಂದೆ ಅಳುವವರೆಶ್ಟು ಜನ ನಗುವವರೆಶ್ಟು ಜನ ಕವನದ ಮರೋಣತ್ತರಕ್ಕೆ ಕಾದವರೆಶ್ಟೂ
– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ್ಡೂರು. ನನ್ನ ಕವನದ ಹೆಣದ ಮುಂದೆ ಅಳುವವರೆಶ್ಟು ಜನ ನಗುವವರೆಶ್ಟು ಜನ ಕವನದ ಮರೋಣತ್ತರಕ್ಕೆ ಕಾದವರೆಶ್ಟೂ
– ಶರತ್ ಕುಮಾರ್. ಏನು ಹುಚ್ಚು ಮನವೋ ಇದು ಗೀಚುವುದು ಒಮ್ಮೆ ಹಾಗೆಂದು, ಒಮ್ಮೆ ಹೀಗೆಂದು ಅಂಕೆಯಿಲ್ಲದ ಮಂಗನಂಗೆ ಎತ್ತಲಿಂದೆತ್ತಲೋ ಮತ್ತೆಲ್ಲಿಂದೆತ್ತಲೋ
– ವಿನು ರವಿ. ಯಾಕೋ ಏನೋ ಮೌನವೊಂದು ಬಾವವೊಂದು ಹಾಡಾಗದೆ ಉಳಿದಂತೆ ನನ್ನ ಮನವ ಕಾಡಿದೆ ಎದೆಯ ತುಂಬಾ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ
– ವಿನು ರವಿ. ಅಮ್ಮಾ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನಿನ್ನಾ ಮಡಿಲಲಿ ಮಗುವಾಗಿ ಬಳಿ ಸೇರುವಾಸೆ ಬದುಕಿನಾ ವನವಾಸದಲಿ ಬಳಲಿದೆ ಜೀವ ನಿನ್ನೊಡಲ ಗರ್ಬದಲಿ
– ವಿನು ರವಿ. ಚೆಲುವ ನಾಡು ಕರುನಾಡು ಹೊನ್ನಬೀಡು ಕನ್ನಡ ನಾಡು ಕವಿಕೋಗಿಲೆಗಳ ಹಾಡು ಕೇಳುತ ಕಂದ ನೀನಾಡು ಕನ್ನಡವೆಂದರೆ ಸಿರಿ
– ಪ್ರಿಯದರ್ಶಿನಿ ಶೆಟ್ಟರ್. ನಾನು ದಾರವಾಡದ ಶಾಂತಿಸದನ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯ. ಆಗ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರಾಗಿದ್ದ ಸಿಸ್ಟರ್ ಐರಿಸ್
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ್ಣಿ. ಕಂಟಿಯಲಾಡುವ ಓತಿಕ್ಯಾತ ಆದರೆ ಡಯನಾಸೋರು ಆನೆ ಒಂಟೆ ಕಾಡನು ತೊರೆದು ಸೇರಿಬಿಡುವವು ಊರು ಹುಲಿ ಸಿಂಹಕೆ ಇಲಿ
– ಕೆ. ಎಂ. ವಿರುಪಾಕ್ಶಯ್ಯ. ಕೋಪವೆಂಬುದು ಬೆಂಕಿಯ ಉಂಡೆಯೆಂತೆ ವೀವೇಚನೆಯಿಲ್ಲದ ಮಾತು ಬರೆ ಹಾಕಿದಂತೆ ತಾಳ್ಮೆ ಇಲ್ಲದವನ ಸ್ನೇಹ ನಾಯಿಬಾಲದಂತೆ ಈ
– ಕಾವೇರಿ ಸ್ತಾವರಮಟ. ನಸು ಬೆಳಕಿನ ತುಸು ಮುಂಜಾನೆಯಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಹೊಂಗಿರಣದ ಚಾಯೆಯಲಿ ಹೊಸ ಚೈತನ್ಯದ ಬೆಳಕು ಹರಿದು ಬರಲಿ ಮದು
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಾನಾರು ಇಲ್ಲಿ ನೀನಾರು ಈ ಜೀವನ ಎಂಬುದೇ ಸಂದಾನ ಸುಕ ದುಕ್ಕಗಳ ಮಂತನದೊಳಗೆ ಕಾಲನ ಆಟವೇ ಅನುದಾನ