‘ಅಮ್ಮ…’ ಎಂದರೆ ಅಶ್ಟೇ ಸಾಕೇ!?
– ಸಂಜೀವ್ ಹೆಚ್. ಎಸ್. ನಮ್ಮ ಆಟ-ಪಾಟ ಶುರುವಾಗುವುದು ಮನೆಯಿಂದಲೇ. ಕೇವಲ ಆಟ-ಪಾಟ ಅಶ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಊಟ ಕೂಡ ಶುರುವಾಗುವುದು ಮನೆಯಿಂದಲೇ
ಅವ್ವ
ಕವಿತೆ: ಕಣ್ ಬಿಟ್ಟ ಕೂಡಲೇ ಕಂಡವಳು
– ವಿನು ರವಿ. ಕಣ್ ಬಿಟ್ಟ ಕೂಡಲೇ ಕಂಡವಳು ನೀನಲ್ಲವೇ ಅಮ್ಮಾ… ನಿನ್ನ ಕಣ್ ತಂಪಿನಲಿ ಬೆಳೆದವಳು ನಾನಲ್ಲವೇ ಅಮ್ಮಾ ಜಗದಾ
ನೀ ಕನ್ನಡದ ಸ್ವತ್ತು
– ಪ್ರವೀಣ್ ದೇಶಪಾಂಡೆ. ಕಣ್ ಕನ್ನಡ ಕಂಡು ಎದೆ ಬಿರಿದು ಕೇಳಿ ಕಿವಿ ನಿಮಿರಿ ಚಿತ್ತ ಸರಿಯದೆ ನಿಂದು ನನ್ನದೋ ನನ್ನದಿದು
“ಅವ್ವ-ಅವಲಕ್ಕಿ-ಅವಳು”
– ಸಂದೀಪ ಔದಿ. ನನ್ನ ನೋಟ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಚಿತ್ತವಾಗಿತ್ತು. ಬೇರೆ ಕೋಣೆಯಿಂದ ಗಮ, ತೀರಾ ಪರಿಚಯವಿರೋ ಗಮ. ನಿದಾನಕ್ಕೆ ಕತ್ತು
ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲೊಂದು ಬೆಳಗು
– ವಿನು ರವಿ. ನಬದಲ್ಲಿ ಸೂರ‍್ಯಕಾಂತಿ ಹೂವರಳಿದಂತೆ ನೇಸರನ ಚೆಲುವಿನಾ ರಂಗು ನೀಲಬಿಂಬ ಹೊತ್ತ ಪುಟ್ಟ ಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ತಳತಳಿಸುತ್ತಿದೆ ಬೆಳಗು ಹಸುರು
ಅವಳೇ ಅವಳು, ಉಸಿರನು ಇತ್ತವಳು
– ಸಿಂದು ಬಾರ‍್ಗವ್. ಅವಳೇ ಅವಳು ಕೂಸನು ಹೊತ್ತವಳು ಉಸಿರನು ಇತ್ತವಳು ಅವಳೇ ಅವಳು ಹಸುಳೆಯ ಹೆತ್ತವಳು ಹೆಸರನು ಕೊಟ್ಟವಳು
‘ಮಣ್ಣೆತ್ತಿನ ಅಮವಾಸೆ’ಯ ಸೊಗಡು
– ಗುರುರಾಜ ಮನಹಳ್ಳಿ. ರಾಜ್ಯದ ಉತ್ತರ ಬಾಗದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೇನು ಕಾರು ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಮುಗಿದು ಹೋಯ್ತು ಅನ್ನೋದರಲ್ಲಿ, ಮತ್ತೊಂದು ಸೊಗಸಾದ, ಚಿಕ್ಕಮಕ್ಕಳಿಗೆ
ವರ‍್ಶಕ್ಕೊಂದು ಅವ್ವಂದಿರ ದಿನವಂತೆ
– ಚಂದ್ರು ಎಂ ಹುಣಸೂರು. ವರ‍್ಶಕ್ಕೊಂದು ಅವ್ವಂದಿರ ದಿನವಂತೆ ನನಗೆ ಅವ್ವನಿಲ್ಲದ ಕ್ಶಣ ಎದೆ ಮಿಡಿದಿತ್ತೆ? ಪ್ರತಿದಿನ ಶನಿವಾರ ಸಂಜೆ ಯಾವಾಗ
ದುಂಡುಗಲ್ಲದ ಹುಡುಗ
– ಅಜಿತ್ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. (ಬರಹಗಾರರ ಮಾತು: ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ದೂರದ ಹಳ್ಳಿಗಳಿಂದ ಬರುವ ಕೂಲಿ ಕೆಲಸಗಾರರ ಮಕ್ಕಳು ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವರನ್ನು ಕುರಿತು
“ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಆದಾರವೇ ಬಂದ್ಯಾ”
– ಮಾದು ಪ್ರಸಾದ್ ಕೆ. “ಜೋಪಾನ ಕಣವ್ವಾ ನೀರುನಿಡಿ ಹಿಡಿವಾಗ, ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವಾಗ ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ದೂರ ಕುಂತ್ಕೊ, ತಿಂಗ್ಳ ತಿಂಗ್ಳ ಒಂದಿಸ್ಟು