ಕವಿತೆ: ಅವರಿಗೇನು ಗೊತ್ತು
– ಶಿವಮೂರ್ತಿ. ಹೆಚ್. ದಾವಣಗೆರೆ. ಐನೂರು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಯ ರಾತ್ರೋರಾತ್ರಿ ಜನರ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಚುನಾವಣೆಯ ಗೆದ್ದವರಿಗೇನು ಗೊತ್ತು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ದಿನನಿತ್ಯದ ಸಂಕಟವು ಗಾಂದಿ ಟೋಪಿಯ ತೊಟ್ಟು ಕಾದಿ ಬಟ್ಟೆಯನು ಉಟ್ಟು ಗಾದಿಯೇರಿದವರಿಗೇನು ಗೊತ್ತು...
– ಶಿವಮೂರ್ತಿ. ಹೆಚ್. ದಾವಣಗೆರೆ. ಐನೂರು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಯ ರಾತ್ರೋರಾತ್ರಿ ಜನರ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಚುನಾವಣೆಯ ಗೆದ್ದವರಿಗೇನು ಗೊತ್ತು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ದಿನನಿತ್ಯದ ಸಂಕಟವು ಗಾಂದಿ ಟೋಪಿಯ ತೊಟ್ಟು ಕಾದಿ ಬಟ್ಟೆಯನು ಉಟ್ಟು ಗಾದಿಯೇರಿದವರಿಗೇನು ಗೊತ್ತು...
– ಶಿವಮೂರ್ತಿ. ಹೆಚ್. ದಾವಣಗೆರೆ. ಜೀವನವೆಂಬುವ ಕವಲು ದಾರಿಯಲಿ ದೇವರ ನೆನೆಯುತ ನಾವೆಲ್ಲರು ಹೊರಟಿರಲು ಯಾವ ಬಯ ನಮಗಿಲ್ಲ ಕಶ್ಟ ಸುಕಗಳ ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳಿನ ಕವಲು ದಾರಿಯಲಿ ಎಶ್ಟೇ ನೋವಾದರೂ ಬಾಳ ಪಯಣ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ...
– ಸಂಜೀವ್ ಹೆಚ್. ಎಸ್. ನಗು ಪ್ರಕ್ರುತಿದತ್ತವಾಗಿ ದೊರೆತಿರುವ ಚೈತನ್ಯಯುಕ್ತ ಸಹಜ ಕ್ರಿಯೆ. ನಗು ಬಾಳಿನ ಸಂಜೀವಿನಿ, ನಗು ಬದುಕಿನ ಜೀವಸೆಲೆ. ಸವಿಯಾದ-ಹಿತವಾದ ಅನುಬವವೇ ನಗು. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಸಂತೋಶವಾದಾಗ ಅವರ ಮುಕದ ಮೇಲೆ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ...
– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಕಿಲ ಕಿಲ ನಗುವ ಚಿಣ್ಣರು ಅಂದು ಹಗೆ ಬಗೆ ತೋರುವ ದುರುಳರು ಇಂದು ಪಳ ಪಳ ಹೊಳೆಯುವ ಮೊಗಗಳು ಅಂದು ಹಸಿ ಹುಸಿ ಮನಸಿನ ಮನಗಳು ಇಂದು ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಸ್ವಪ್ನಗಳ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಬದುಕು ಎಂದರೆ ಅದು ಕಶ್ಟ-ಸುಕ, ನೋವು-ನಲಿವುಗಳ ಸಮ್ಮಿಶ್ರಣ. ಕೆಲವರಿಗೆ ತುಸು ಹೆಚ್ಚಾಗಿಯೇ ಕಶ್ಟಗಳಿದ್ದು ಬದುಕಿನ ಬವಣೆಯಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಆ ಬವಣೆಯಿಂದ ಹೊರ ಬರಲಾರದೆ ಸೋತು ಸುಣ್ಣ ಆದವರನ್ನು...
– ಶ್ರೀಕಾಂತ ಬಣಕಾರ. ರೈತನೋರ್ವ ಹಗ್ಗ ಹಿಡಿದು ನಿಂತಿದ್ದ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ನೇಗಿಲ ಹಿಡಿದ ಕೈ ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು ಸಾಲಬಾದೆಗೆ ಮನದಲ್ಲೇ ವಂದಿಸಿದ ಬೂಮಿತಾಯಿಗೆ, ಜನ್ಮದಾತೆಗೆ ಕತ್ತೆತ್ತಿ ಕ್ರುತಜ್ನತೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಮಳೆ ಸುರಿಸಿದ ಮುಗಿಲಿಗೆ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಬದುಕು ಹರಿಯುವ ನದಿ, ನಿಂತ ನೀರಲ್ಲ. ಬದುಕು ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಹೊಸತನವನ್ನು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತದೆ. ಬದುಕಿಗೆ ನೋವು-ನಲಿವುಗಳು ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ. ಹೊಸತನಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಸುಕ-ದುಕ್ಕಗಳೂ ಸಹಜ. ಬದುಕು ಎಂದಿಗೂ ಸುಕವನ್ನೇ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ, ಕಶ್ಟವನ್ನೂ ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ....
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಅಂದು ಯಾಕೋ ಯಾವುದೇ ಕೆಲಸಗಳಿಲ್ಲದೆ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದೆ. ಮನೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ಕಾಲ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಸ್ನೇಹಿತ ರಮೇಶ, ಹಿಂದಿನ ರಾತ್ರಿ ತಾನು ಕಂಡ ಕನಸಿನ ಬಗ್ಗೆ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ...
– ಯುವಾ ರಾಗವ್. ಬಾವಗಳು ಬೇಗುದಿಯಲಿ ಕುದಿಯುತಿವೆ ನಾನೇ ಒಂಟಿತನಕೆ ಮಾದರಿಯೆಂದನಿಸಿದೆ ಬಾವವುಕ್ಕಿ ಬಂದು ಮನ ಸವಳಾಗಿರುವಾಗ ಬಸವಳಿದ ಬಾವವು ಹೊರಬರಲೆತ್ನಿಸಿದೆ ತುಂಟತನವು ಗಂಟಿಕ್ಕಿ ಒಂದೆಡೆ ಕೂತಿರಲು ಬಾವಗಳಟ್ಟಹಾಸ ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟಿದೆ ಆನಂದಾಶ್ರುವು...
– ಶಾಂತ್ ಸಂಪಿಗೆ. ಸ್ರುಶ್ಟಿಯ ಶಾಪವು ನಮಗೆ ಬೀದಿಲಿ ಹುಟ್ಟಿದೆವು ನಿಕ್ರುಶ್ಟದ ಬದುಕನು ನೀಗಲು ಗುರಿ ಇಲ್ಲದೆ ಸಾಗಿಹೆವು ತುತ್ತಿನ ಚೀಲವ ತುಂಬಲು ಎಲ್ಲರ ಬೇಡುವೆವು ಅವಮಾನದಿ ಮನವು ನೊಂದರು ಗತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಬದುಕಿಹೆವು ಎಲ್ಲರ...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು