ಕವಿತೆ: ನಲಿ ನಲಿದು ಕುಣಿದ ಆ ದಿನಗಳು
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ನಲಿ ನಲಿದು ಕುಣಿದ ಆ ದಿನಗಳು ಮತ್ತೇಕೋ ಇಂದು ನೆನಪಾದವು ಕಳೆದು ಹೋದ ಬಾಲ್ಯವಂತೂ ಬರದು ಸಿಹಿ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ನಲಿ ನಲಿದು ಕುಣಿದ ಆ ದಿನಗಳು ಮತ್ತೇಕೋ ಇಂದು ನೆನಪಾದವು ಕಳೆದು ಹೋದ ಬಾಲ್ಯವಂತೂ ಬರದು ಸಿಹಿ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಜೋರು ಮಳೆ, ಕಾರನ್ನು ಸರ್ವಿಸ್ ಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಬೈಕ್ ನಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದ ಶ್ರೀದರ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆಂದು ಮುದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದ.
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಬರೆದೆ ನೂರು ಕವಿತೆ ನಾನು ಕಲ್ಪನೆಯ ಕನವರಿಕೆಯಲಿ ನೂರು ಬಾವ ಅದರಲಿತ್ತು ಸವಿಯ ಜೇನು ಅದರಲಿ ಒಂದೊಂದು
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ತಂಪಾಗಿ ಬೀಸುವ ಓ ಗಾಳಿ ಹೋಗೆ ಒಂದು ಮಾತು ಕೇಳೆ ನನ್ನೆದೆಯ ಒಂದು ಮಾತನು ಕೇಳದಾದ ದೂರದ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಪದೇ ಪದೇ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬಂದೆ ನಿನ್ನ ನೋಡಿ ಮಂಜಿನಂತೆ ಕರಗಿ ಹೋದೆ ಮರೆಯಾದರೂ ಒಂದು ಕ್ಶಣ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಇನಿಯ ಬರೆದನೊಂದು ಪ್ರೇಮ ಪತ್ರ ಅದು ನೋಡಲು ಮಾತ್ರ ಬಲು ವಿಚಿತ್ರ ಬರೆದದ್ದು ಅರ್ತವಾಗದು ಆದರೂ ಪ್ರೇಮ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಕಂತು-1 ಊಟಿಯಿಂದ ಮನೆಗೆ ಮರಳಲು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ತಯಾರಾಗಿ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತರು. ಏಕೋ ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಮೌನ ಆವರಿಸಿತ್ತು.
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಕವನಾಳ ಮನದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಬಯ, ಮುಂದೆ ಏನಾಗುವುದೋ ಎಂಬ ಆತಂಕ. ಏಕೆ ಹೀಗೆ? ಸುದಾ ನನಗೆ ಆಶ್ರಯ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಮಂದಸ್ಮಿತ ಮನೋರಮಣಿ ಹರಿಯ ಗೆದ್ದ ಹ್ರುದಯರಾಣಿ ಕಮಲ ಪ್ರಿಯಳೆ ನಾರಾಯಣಿ ಪೂಜಿಸಲು ನಾನಾದೆ ಅಣಿ ಏನು ಆನಂದವೋ
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ವಂದನೆ ವಂದನೆ ಆ ಬಾನಿಗೆ ವಂದನೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನಾ ಅಪ್ಪಿದೆ ಒಪ್ಪಿದೆ ಇನಿಯನೆ ಸರಿದಿಹ ತಂಗಾಳಿಗೆ ನಲಿದಿಹೆ