ಮುನಿಸು ತರವೇ

– ಸುರಬಿ ಲತಾ.

ಮುನಿಸೇಕೋ ಮಾದವ
ತೋರ ಬಾರದೇ ಮೊಗವ
ಕಾದು ಕಣ್ಣು ಕೆಂಪಾಯಿತು
ಮನವೇಕೆ ಕರಗದಾಯಿತು

ಬರದೇ ಹೋಗುವೆಯ ನೀನು
ನಿನ್ನ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆನೇ ನಾನು
ನೆನೆಯಲು ಎದೆ ನಡುಗಿತು
ಬಯದಿ ಕಣ್ಣು ನೀರಾಯಿತು

ವಿರಹದಿ ನಾ ನೊಂದೆ
ಆಗಲೇ ನೀ ಬಂದೆ
ಮ್ರುದು ಮನಸಿನ ಕೇಶವ
ಅರಿತೆಯ ರಾದೆಯ ಮನವ

(ಚಿತ್ರ ಸೆಲೆ: wikimedia.org)

ನಿಮಗೆ ಹಿಡಿಸಬಹುದಾದ ಬರಹಗಳು

ಅನಿಸಿಕೆ ಬರೆಯಿರಿ: