ಕವಿತೆ: ಸೇರಲಾಗದ ಗಮ್ಯ
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಮುಗಿಯದೀ ಗಮ್ಯ ಬದುಕು ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ಅದಮ್ಯ ಉತ್ಸಾಹದಿ ನಡೆದರೂ ಓಡಿದರೂ ಜಿಗಿದರೂ ತಲುಪಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಬದುಕಿನ ಗುರಿಯ ಗಮ್ಯ ಇದು ನನ್ನ ತಪ್ಪಲ್ಲ ತಿಳಿ ಹಸಿರುಟ್ಟ ರಮ್ಯ ನಾ ಹೋಗುತಿದ್ದ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಮುಗಿಯದೀ ಗಮ್ಯ ಬದುಕು ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ಅದಮ್ಯ ಉತ್ಸಾಹದಿ ನಡೆದರೂ ಓಡಿದರೂ ಜಿಗಿದರೂ ತಲುಪಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಬದುಕಿನ ಗುರಿಯ ಗಮ್ಯ ಇದು ನನ್ನ ತಪ್ಪಲ್ಲ ತಿಳಿ ಹಸಿರುಟ್ಟ ರಮ್ಯ ನಾ ಹೋಗುತಿದ್ದ...
– ಪ್ರಶಾಂತ್ ವಿ ತಾವರೆಕೆರೆ. ಹಾರಿ ಬಂದನೋ ವಸಂತ ಮತ್ತೆ ಅರಳಿದ ಮೊಗ್ಗಿಗೆ ಬಣ್ಣ ಬರೆಯುತಾ ಕಾಲಿ ಕೊಂಬೆಯಲಿ ಚಿಗುರು ಚೆಲ್ಲುತಾ ಸೋತ ಮರಕೆ ಉಸಿರು ತುಂಬುತಾ ಮದುವಣಗಿತ್ತಿಯಂತೆ ಶ್ರುಂಗಾರ ಮಾಡುತಾ ಬಿಸಿಲ...
– ಕಾವೇರಿ ಸ್ತಾವರಮಟ. ನವಚೈತ್ರ ರುತುಗಾನದಿ ಹೂಕುಸುಮ ಜಾತ್ರೆಯಲಿ ಬೇವು ಬೆಲ್ಲದ ಸಿಹಿ ಕಹಿ ತಂದಿದೆ ಯುಗಾದಿ ಸೂರ್ಯನ ಉದಯದಿ ಎಳೆಮಾವು ಎಳಸಲಿ ಕೋಗಿಲೆಯ ಕುಹೂ ಗಾನ ಹಾಡಿಸಿದೆ ಯುಗಾದಿ ಹಚ್ಚ ಹಸಿರಿನ...
– ಶಶಾಂಕ್.ಹೆಚ್.ಎಸ್. ನೋವನ್ನು ನುಂಗಿ ನನಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಿದವಳವಳು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು ನನ್ನನ್ನು ಸಲುಹಿ ಬೆಳೆಸಿದವಳವಳು ನನಗೆ ಉಸಿರು ಹೆಸರು ಬದುಕು ನೀಡಿದವಳವಳು ನನ್ನ ತೊದಲು ಮಾತಿಗೆ ಆನಂದ ಪಟ್ಟವಳವಳು ಹಸಿದಾಗ ಕೈ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ರಜೆ ಎಂದರೆ ಯಾರಿಗೆ ಇಶ್ಟವಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರಜೆ ಬಂದಿತೆಂದರೆ ಕುಶಿಯೋ ಕುಶಿ. ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ಗೊಡವೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಶಾಲಾ ಬ್ಯಾಗ್ ನ ಹೊರೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ....
– ಮಾರಿಸನ್ ಮನೋಹರ್. ಮಾವಿನಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಎಶ್ಟು ಹೊಗಳಿದರೂ ಸಾಲದು, ಎಶ್ಟು ತಿಂದರೂ ಮನದಣಿಯದು. ಹೊಟ್ಟೆ ಬೇಡವೆನ್ನುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಮನವು, ಊಹೂಂ, ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ. ಹಳ್ಳಿ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗಿ ಮಾವಿನ ತೋಪು ಇರುವವರ ಬಳಿ...
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಮತ್ತದೇ ಮಾತನು ಮರಳಿ ನುಡಿಯದಿರು ಒಳಗಿರುವ ದುಕ್ಕವ ಕೆದಕಿ ಮನವ ನೋಯಿಸದಿರು ಸುಳಿಯೊಳಗೆ ಸಿಲುಕಿರುವ ಮನವಿದು ಮರೆತು ಹೋದ ಗಳಿಗೆಗಳ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಿಸಿ ಮನವ ನೋಯಿಸದಿರು ನಾವಂದು ನಡೆದಾಡಿದ...
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳ ಹಿಂದಿನ ಹೊತ್ತು. ನಾವೆಲ್ಲ ಚಡ್ಡಿ ಅಂಗಿ ತೊಟ್ಟು ಪಾಟಿ ಚೀಲ ಹೆಗಲಿಗೇರಿಸಿ ಒಂದು-ಎರಡನೇ ತರಗತಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲವದು. ನಮ್ಮ ಮನೆಯಿಂದ ಸರ್ಕಾರಿ ಪ್ರಾತಮಿಕ ಶಾಲೆಗೆ...
– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಒಲೆ ಹತ್ತಿ ಉರಿದಡೆ ನಿಲಬಹುದಲ್ಲದೆ ಧರೆ ಹತ್ತಿ ಉರಿದಡೆ ನಿಲಲುಬಾರದು ಏರಿ ನೀರುಂಬಡೆ ಬೇಲಿ ಕೆಯ್ಯ ಮೇವಡೆ ನಾರಿ ತನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಳುವಡೆ ತಾಯ ಮೊಲೆವಾಲು ನಂಜಾಗಿ ಕೊಲುವಡೆ ಇನ್ನಾರಿಗೆ...
– ಸಿಂದು ಬಾರ್ಗವ್. ಇದು ಬಣ್ಣಗಳ ಲೋಕ ಗೆಳೆಯ ಒಳ ಮರ್ಮವ ನೀ ತಿಳಿಯಾ ಆಸೆಗೆ ನಿರಾಸೆಯ ಬಣ್ಣ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಮೋಸದ ಬಣ್ಣ ಕೊಂಕಿಗೆ ಸಹನೆಯ ಬಣ್ಣ ತ್ಯಾಗಕೆ ಮಮತೆಯ ಬಣ್ಣ ಇದು...
ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು