ಕವಿತೆ: ನಾವೆಲ್ಲರ‍ೂ ಕೇವಲ ಮಾನವರ‍ು
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ನರ‍ಕವೆಲ್ಲಿದೆ? ಸ್ವರ‍್ಗವೆಲ್ಲಿದೆ? ತನ್ನ ಪಾಲಿನ ನರ‍ಕದಲಿ ಈ ಮಗು ಜನ್ಮ ತಳೆದಾಯ್ತು ಬದುಕುವುದು ಸವಾಲಾಯ್ತು! ತಿನ್ನಲನ್ನವಿಲ್ಲ,
:: ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ ::
‘ಅಮ್ಮ ಎಂದರೆ ಏನೋ ಹರುಶವು…’
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. “ಅಮ್ಮ ಎಂದರೆ ಏನೋ ಹರುಶವು ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಅವಳೇ ದೈವವು…” – ಎಂಬುದು ಪ್ರತಿ
ಗಂಡ-ಹೆಂಡತಿ ನಡುವಿನ ಬಾಂದವ್ಯ
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ‘ಮದುವೆಗಳು ಸ್ವರ‍್ಗದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ’ ಎಂಬ ಆಡು ಮಾತು ಸತಿ-ಪತಿಯರ ನಡುವೆ ಮದರ ಬಾಂದವ್ಯ ಇರಲಿ
ಸುಳ್ಳೋಪಾಯ
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಹಳ್ಳಿಯ ಹಳೆ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಣ್ಣವರಿದ್ದಾಗೆಲ್ಲ ಮಣ್ಣಿನ ಮಡಿಕೆಗಳದ್ದೆ ಪಾರುಪತ್ಯ. ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆಗೆ ಸಂತೆಯ ದಿವಸ
ಹಸಿರಿನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿರುವ ಸುಂದರ ತಾಣಗಳು!
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ನಾನು ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡವನಾಗಿ ವಿದ್ಯಾಬ್ಯಾಸ ಮುಗಿಸಿ 23 ವರ‍್ಶಗಳ ಕಾಲ ಉದ್ಯೋಗ ಮಾಡಿದ ಊರು
ಸಣ್ಣಕತೆ: ನಾಯರ್ ದೆವ್ವ
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. “ಏಯ್ ಎಲ್ಲಿ ಹಾಳಾಗಿ ಹೋದ್ಯೆ ಮಂಜಿ….” ಎಂದು ತಾಯಿ ಪದ್ಮಕ್ಕ ಮಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಕೂಗ್ತಾ
ಕವಿತೆ: ಸೇರಲಾಗದ ಗಮ್ಯ
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಮುಗಿಯದೀ ಗಮ್ಯ ಬದುಕು ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ಅದಮ್ಯ ಉತ್ಸಾಹದಿ ನಡೆದರೂ ಓಡಿದರೂ ಜಿಗಿದರೂ ತಲುಪಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಬದುಕಿನ ಗುರಿಯ
ನಮ್ಮೂರ ಶಾಲಾ ದಿನಗಳು – ಒಂದು ನೆನಪು
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳ ಹಿಂದಿನ ಹೊತ್ತು. ನಾವೆಲ್ಲ ಚಡ್ಡಿ ಅಂಗಿ ತೊಟ್ಟು ಪಾಟಿ ಚೀಲ ಹೆಗಲಿಗೇರಿಸಿ
“ಮಹಿಳೆ ನಿನ್ನಿಂದಲೇ ಈ ಇಳೆ”
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಹೆಣ್ಣು ಎಂದೊಡನೆ ನನಗೆ ನನ್ನ ಅಮ್ಮನೇ ಕಣ್ಣು ಮುಂದೆ ಬರುವಳು. ಅಮ್ಮನೇ ನನಗೆ ಸ್ಪೂರ‍್ತಿ.
ಮಕ್ಕಳ ಕಲಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಶಾಲೆಗಳ ಬದಲಾವಣೆಯ ಪರಿಣಾಮ
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸು ಗಾಳಿ ತುಂಬಿದ ಬಲೂನಿನಂತೆ ಬಹಳ ಸೂಕ್ಶ್ಮ. ಗಾಳಿ ತುಂಬಿದ ಬಲೂನನ್ನು ನಾಜೂಕಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳದೆ