ಕವಿತೆ: ಸರ‍್ವಕಾಲಿಕ ಸತ್ಯ
– ಶಂಕರಾನಂದ ಹೆಬ್ಬಾಳ. ದೇವನೆಲ್ಲಿಹನೆಂದು ಅಹರ‍್ನಿಶಿ ಹುಡುಕದಿರು ನೀನು ಕಟ್ಟಿರುವ ಕಲ್ಲಿನ ಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ಅರ‍್ಚಿಸದಿರು ನೀನು ಬಡವರ ಕಂಬನಿಯಲ್ಲಿ ಸುರಿವ
ಮೌನ
ಕವಿತೆ : ಒಲವಿನ ಪಯಣ
– ಅಶೋಕ ಪ. ಹೊನಕೇರಿ. ಒಲವೆಂಬ ಚುಂಬಕಕೆ ಆಕರ‍್ಶಣೆಯುಂಟು ಒಲವಿನ ನವಿರಾದ ತೀಡುವಿಕೆಗೆ ಹಣ್ಣೆಲೆಯೂ ಚಿಗುರುವುದುಂಟು ಕೊರಡು ಕೊನರುವುದುಂಟು ಮೌನ
ಕವಿತೆ: ಮೌನ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಾನೀಗ ಕಾಲಿಯಾಗಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಸನಿಹದ ಕ್ಶಣಗಳ ಕಜಾನೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಹೊಗಳುವ ಸುಳ್ಳುಗಳೂ ಕಾಲಿಯಾಗಿವೆ ಮಾತಿಗೆ ಜೀವವಿಲ್ಲದೆ ಆಗಸದ
ಮಾತು ಮತ್ತು ಮೌನ
– ಪ್ರಕಾಶ್ ಮಲೆಬೆಟ್ಟು. “ಮಾತು ಬೆಳ್ಳಿ ಮೌನ ಬಂಗಾರ” ಎನ್ನುವ ಗಾದೆ ಮಾತು ಹಳೆಯದಾಯಿತು, ಈಗೇನಿದ್ರೂ “ಮಾತು ಕೀರ‍್ತಿ ಮೌನ ಅಪಕೀರ‍್ತಿ”
ಕವಿತೆ: ನೀನೆಂದರೆ
– ವಿನು ರವಿ. ನೀನೆಂದರೆ ಅನುರಾಗವಲ್ಲ ಎದೆ ತುಂಬಾ ಆರಾದನೆ ನೀನೆಂದರೆ ಕಾಮನೆಯಲ್ಲ ಕಣ್ಣು ತುಂಬಾ ಅಬಿಮಾನ ನೀನೆಂದರೆ ಬೇಡಿಕೆಯಲ್ಲ ಮೌನದಿ
ಕವಿತೆ: ಒಮ್ಮೆ ನಿಂತು ನೋಡಿ
– ಬರತ್ ಎಂ. ಕಾಣದ ಜೀವಿ ತಂದ ಜೀವದ ಬಯವ ಮನೆಯಂಚಿನ ಮಣ್ಣಲ್ಲೇ ಕಳೆಯುತಿಹ ಮಾನವ ಹಿಂಡಾಗಿ ಅಲೆದ ಕಾಲು
ಕವಿತೆ: ಮೌನ ಕಾಡಿದೆ
– ವಿನು ರವಿ. ಯಾಕೋ ಏನೋ ಮೌನವೊಂದು ಬಾವವೊಂದು ಹಾಡಾಗದೆ ಉಳಿದಂತೆ ನನ್ನ ಮನವ ಕಾಡಿದೆ ಎದೆಯ ತುಂಬಾ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ
ಕವಿತೆ : ಅರ‍್ತವಾಗದೆ ಆತ್ಮಸಕಿ…
– ಲೋಹಿತಾಶ್ವ. ಹೇಳಬೇಕೆ ಎಲ್ಲವನು ತುಟಿ ತೆರೆದು ಮಾತಿನಲಿ ಅರ‍್ತವಾಗದೆ ಆತ್ಮಸಕಿ ನಿನಗೆಲ್ಲವು ಮೌನದಲಿ? ಬೇಸಿಗೆಯ ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ ಬೆಂದ ದರೆಗೆ
ಕವಿತೆ : ಎದುರಿಗೆ ಬಾರದ ಗೆಳತಿ
– ಸ್ಪೂರ‍್ತಿ. ಎಂ. ಎದುರಿಗೆ ಬರದಿದ್ದರೆ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಸದಾ ಇರುವೆಯಲ್ಲ ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೆ ಸುರಿಸಿದೆ ಕಣ್ಣೀರನೆಲ್ಲ ಆದರೂ ವಿದಿ ಮುಂದೆ
ಕವಿತೆ: ಕಪ್ಪು ಕಂಗಳು
– ಮಾಲತಿ ಶಶಿದರ್. ಕಪ್ಪು ಕಂಗಳಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವ ಪ್ರೇಮದ ಸಾರ ಅಡಗಿದೆ? ಬಾವನೆಯೊಂದು ಹುಟ್ಟುವುದು ಅಲ್ಲೇ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆವುದು ಅಲ್ಲೇ ನಡುನಡುವೆ ಮಾತ್ರ