ಅಪರಂಜಿಯ ಮೌನ
– ಸ್ಪೂರ‍್ತಿ. ಎಂ. ಅಪರಂಜಿ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮನವಿ ಮಾಡುವೆನಿಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಕೋಪ ಪೈಸರಿಸಲಿ ಎನ್ನ ಮೇಲೆ ಕ್ಶಮೆಯಿರಲಿ ನಿಮ್ಮ ಒಂದು ಮಾತು
ಮೌನ
ಕರುಣೆಯ ಕಡಲಾದೆನೆಂದು ಬೀಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ
– ವಿನು ರವಿ. ಸುಡುವ ದಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತೆ ಪ್ರಕರತೆಯನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಾ ಪಡುವಣದಿ ಸುಕ್ಕಾಗತೊಡಗಿದಾ ಸೂರ‍್ಯ ತಂಪಾಗ ಬಯಸುತ್ತಾ ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಗಿಜಿಗುಡುತ್ತಿದ್ದಾ
ನೋವೇ, ನೀ ಮೌನವಾಗಿ ಸುಡುವೆ…
– ವಿನು ರವಿ. ನೋವೇ, ನೀ ಮೌನವಾಗಿ ಸುಡುವೆ ಒಳಗೊಳಗೆ ದಹಿಸುವೆ ಅಶ್ರುದಾರೆ ಹರಿಸುವೆ ನೀ ಪರಮ ಗುರುವಾಗಿ ಪಾಟ ಕಲಿಸುವೆ
ನಿಶಾಚರಿ ಪ್ರಾಣ ನಾನು
– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ‍್ಡೂರು. ಬಾಳಪತವಿದೆ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ… ಅದೆಶ್ಟೋ ವಾಹನ ಸವಾರರು ಗುರಿ ತಲುಪಲು ಓಡುತ್ತಿಹರು ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು
ಮಾತು ಮೌನವಾಗಿದೆ…
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಮನಸಿನಲ್ಲಿರೋದು ಹೇಗೆ ಹೇಳಲೋ ಇನಿಯ ಮಾತೇ ಮೌನವಾಗಿದೆ ಎದೆ ಬಡಿತ ಜೋರಾಗಿದೆ ಅವನ ಕಂಡಾಗ ಕಣ್ಣು ರೆಪ್ಪೆ
ಒಲವೇ ನನ್ನ ನೆನಪಾಗದೇ ನಿನಗೆ?
– ಪೂರ‍್ಣಿಮಾ ಎಮ್ ಪಿರಾಜಿ. ನೆಪವಾಯಿತೆ ನಿನಗೆ? ನನ್ನ ನೆನಪಾಗದೆ ನಿನಗೆ? ನೆಪ ಹೇಳಿ ಮರೆಯಾದ ಒಲವೇ ನನ್ನ ನೆನಪಾಗದೆ
ಕಪ್ಪೆಗಳು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಸತ್ಯ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ‍್ವತೀಕರ. ಒಂದು ಬೇಸಿಗೆಯ ಮುಂಜಾನೆಯಂದು ಗಂಡು ಕಪ್ಪೆ ಹೆಣ್ಣು ಕಪ್ಪೆಗೆ ಹೀಗೆ ನುಡಿಯಿತು. “ನಮ್ಮ ರೊಕ್ ರೊಕ್ ಸಪ್ಪಳದ
ಮೌನವೇ ಏನಾಯಿತು ನಿನಗೆ
– ಗೌರೀಶ ಬಾಗ್ವತ. ಮೌನವೇ ಏನಾಯಿತು ನಿನಗೆ ನೀನೇಕೆ ಹೀಗೆ ಮರೆಯಾದೆ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ತಂಗಾಳಿಯಲಿ ಮನಸ ಹಗುರಗೊಳಿಸು ಈ ತೀರದ ಮರಳಲಿ
ಯಾರೋ ಬಂದುಹೋದ ನೆನಪು ಎದೆಯಲಿ
– ಚೇತನ್ ಪಟೇಲ್. ಯಾರೋ ಬಂದುಹೋದ ನೆನಪು ಎದೆಯಲಿ ಅಂದುಕೊಂಡೆ ನೀನೇ ಇರಬಹದೆಂದು ಮನದಲ್ಲಿ ಏನೋ ಹೊಸತನ ನಿನ್ನ ಆಗಮನ
ಇಂದೇಕೋ ..
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಮೌನ ತಬ್ಬಿತು ಮಾತು ನಿಂತಿತು ಕದಡಿದ ಕೊಳವಾಯಿತು ಮನ ಇಂದೇಕೋ ಮೋಡ ಮುಸುಕಿದ ಬಾನು ಮಳೆ ಕಾಣದ