ಕವಿತೆ: ಆಡದೇ ಉಳಿದ ಮಾತು
– ಅಮುಬಾವಜೀವಿ. ಆಡದೇ ಉಳಿದ ನೂರು ಮಾತುಗಳ ಈ ನಿನ್ನ ನೋಟ ಹೇಳಿತು ಎದೆಯ ಬಾವ ಮಿಡಿದ ಗಾನ ಮನವು
ಮೌನ
ಕವಿತೆ: ಮನದೊಳಗಿನ ಮಾತುಗಳು ಇಂಗಿಹೋಗಿವೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಾನೀಗ ಕಾಲಿಯಾಗಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಸನಿಹದ ಕ್ಶಣಗಳ ಕಜಾನೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಿನ್ನ ಹೊಗಳುವ ಸುಳ್ಳುಗಳೂ ಕಾಲಿಯಾಗಿವೆ ಮಾತಿಗೆ ಜೀವವಿಲ್ಲದೆ ಆಗಸದ
ಕವಿತೆ: ಯಾರಿವಳು?
– ಬಸವರಾಜ್.ಟಿ.ಲಕ್ಶ್ಮಣ. ಮೌನವು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದೆ ಅವಳ ನಗುವಿಗಾಗಿ ಮನವು ತುಡಿಯುತ್ತಿದೆ ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಅವಳ ಕುಡಿನೋಟದಿ ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ ಮದುಪಾನವನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ
ಅಪರಂಜಿಯ ಮೌನ
– ಸ್ಪೂರ‍್ತಿ. ಎಂ. ಅಪರಂಜಿ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮನವಿ ಮಾಡುವೆನಿಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಕೋಪ ಪೈಸರಿಸಲಿ ಎನ್ನ ಮೇಲೆ ಕ್ಶಮೆಯಿರಲಿ ನಿಮ್ಮ ಒಂದು ಮಾತು
ಕರುಣೆಯ ಕಡಲಾದೆನೆಂದು ಬೀಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ
– ವಿನು ರವಿ. ಸುಡುವ ದಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಂತೆ ಪ್ರಕರತೆಯನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಾ ಪಡುವಣದಿ ಸುಕ್ಕಾಗತೊಡಗಿದಾ ಸೂರ‍್ಯ ತಂಪಾಗ ಬಯಸುತ್ತಾ ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಗಿಜಿಗುಡುತ್ತಿದ್ದಾ
ನೋವೇ, ನೀ ಮೌನವಾಗಿ ಸುಡುವೆ…
– ವಿನು ರವಿ. ನೋವೇ, ನೀ ಮೌನವಾಗಿ ಸುಡುವೆ ಒಳಗೊಳಗೆ ದಹಿಸುವೆ ಅಶ್ರುದಾರೆ ಹರಿಸುವೆ ನೀ ಪರಮ ಗುರುವಾಗಿ ಪಾಟ ಕಲಿಸುವೆ
ನಿಶಾಚರಿ ಪ್ರಾಣ ನಾನು
– ಬರತ್ ರಾಜ್. ಕೆ. ಪೆರ‍್ಡೂರು. ಬಾಳಪತವಿದೆ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ… ಅದೆಶ್ಟೋ ವಾಹನ ಸವಾರರು ಗುರಿ ತಲುಪಲು ಓಡುತ್ತಿಹರು ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು
ಮಾತು ಮೌನವಾಗಿದೆ…
– ಸುರಬಿ ಲತಾ. ಮನಸಿನಲ್ಲಿರೋದು ಹೇಗೆ ಹೇಳಲೋ ಇನಿಯ ಮಾತೇ ಮೌನವಾಗಿದೆ ಎದೆ ಬಡಿತ ಜೋರಾಗಿದೆ ಅವನ ಕಂಡಾಗ ಕಣ್ಣು ರೆಪ್ಪೆ
ಒಲವೇ ನನ್ನ ನೆನಪಾಗದೇ ನಿನಗೆ?
– ಪೂರ‍್ಣಿಮಾ ಎಮ್ ಪಿರಾಜಿ. ನೆಪವಾಯಿತೆ ನಿನಗೆ? ನನ್ನ ನೆನಪಾಗದೆ ನಿನಗೆ? ನೆಪ ಹೇಳಿ ಮರೆಯಾದ ಒಲವೇ ನನ್ನ ನೆನಪಾಗದೆ
ಕಪ್ಪೆಗಳು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಸತ್ಯ
– ಪ್ರಕಾಶ ಪರ‍್ವತೀಕರ. ಒಂದು ಬೇಸಿಗೆಯ ಮುಂಜಾನೆಯಂದು ಗಂಡು ಕಪ್ಪೆ ಹೆಣ್ಣು ಕಪ್ಪೆಗೆ ಹೀಗೆ ನುಡಿಯಿತು. “ನಮ್ಮ ರೊಕ್ ರೊಕ್ ಸಪ್ಪಳದ