ಮಕ್ಕಳ ಕವನ : ನಂದನವನ ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ ನಮಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಶಾಲೆಯು ನಮಗೆ ನಂದನವು ಶಾಂತಿ ಸ್ನೇಹ ಸೋದರಬಾವ ಶಾಲೆಯು ನಮಗೆ
ಶಾಲೆ
ಕವಿತೆ: ಶಿಕ್ಶಕರ ಕರ‍್ತವ್ಯ
– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ವಿದ್ಯೆಯನರಸುತ ಶಾಲೆಗೆ ಬರುವ ಮುಗ್ದ ಮನಸ್ಸುಗಳ ಓದುವಿರಾ ಲೋಕದ ಗ್ನಾನವ ಅರ‍್ಜನೆಗೈದು ಸುಂದರ ಕನಸಿಗೆ ಬೆಲೆ ನೀಡುವಿರಾ
ನಾನು ಮತ್ತು ಮಶೀನುಗಳು
– ಮಾರಿಸನ್ ಮನೋಹರ್. ಕಲಿಮನೆಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದಾಗ ನಡುಹೊತ್ತಿನ ಊಟಕ್ಕೆ ಬಿಡುವು ಕೊಟ್ಟಾಗ, ಊಟ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನೀರು ಕುಡಿಯಲು ಬೋರವೆಲ್ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು.
ಎಳವೆಯ ನೆನಪುಗಳು : ಲಕ್ಶ್ಮೀ ಅಜ್ಜಿ ಮತ್ತು ತಳ್ಳುಗಾಡಿಯವರು
– ಮಾರಿಸನ್ ಮನೋಹರ್. ನಾನು ಪ್ರೈಮರಿ ಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿ ಕಲಿಯುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಗ ನಡುಹೊತ್ತಿಗೆ ಊಟದ ಬಿಡುವು ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಊಟದ ಬಿಡುವಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಇಂಟರೆಸ್ಟಿಂಗ್
ಮಗು ಮಾನವ ಕುಲದ ಕುಸುಮ
– ಅಮುಬಾವಜೀವಿ. ಮಗು ಮಾನವ ಕುಲದ ಚಂದದ ಕುರುಹು. ಬೆಳೆಯುವ ಸಿರಿ ಮೊಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಎಂಬಂತೆ ಮಕ್ಕಳು ಬವಿಶ್ಯದ ಮನುಕುಲಕೆ ಮುನ್ನುಡಿ. ಮಗುವಿನ
ಮಕ್ಕಳ ಕವಿತೆ: ಊಹೆಗೆ ನಿಲುಕದ ಲೋಕ
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಶಾಲೆ ಕಲಿವ ತುಂಟ ಮಕ್ಕಳು ಅಗಿಬಿಟ್ರಂದ್ರೆ ಮಂಗ ಊಹೆಗೂ ನಿಲುಕದ ಹೊಸತು ಲೋಕವು ತೆರೆಯಬಹುದು ಹಿಂಗ ಕಾಡು-ಮೇಡನು
ಕವಿತೆ: ರಾತ್ರಿ ಶಾಲೆಯ ಮಾಸ್ತರ
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಚುಕ್ಕೆ ಮಕ್ಕಳ ರಾತ್ರಿ ಶಾಲೆಯ ಒಬ್ಬನೆ ಒಬ್ಬ ಮಾಸ್ತರ ಮುತ್ತು ರತ್ನದ ಓಲೆಯ ಮಾಡಿ ತೋರಣ ಕಟ್ಟುವ
‘ಅನುಕೂಲಿಸುವವರ ಸ್ತಿತಿಯೇ ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿಲ್ಲ’
– ಅಮುಬಾವಜೀವಿ. ಮನುಶ್ಯನ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಗಟ್ಟ ಎಂದರೆ ಬಾಲ್ಯ. ಇಲ್ಲಿ ನಲುಗಿದ ಮಗು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಪ್ರತಿಮ ಸಾದನೆಯನ್ನು ಮಾಡಬಹುದು.
“ನಿನಗೆ ಚಟ್ನಿಸ್ ಆಗುತ್ತದೆ ಕಣೋ”
– ಮಾರಿಸನ್ ಮನೋಹರ್. ಅಂದು ಆಗಸ್ಟ್ 15 ರ ಹಿಂದಿನ ದಿನ, ಸ್ಕೂಲಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ದಿನದ ಎಲ್ಲ ತಯಾರಿಗಳು ಜೋರಿನಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದವು.
ಕವಿತೆ: ಬಾವುಟದ ಅಳಲು
– ಚಂದ್ರಗೌಡ ಕುಲಕರ‍್ಣಿ. ಜಲಪ್ರಳಯದಿ ಮುಳುಗಿಹೋಗಿವೆ ಮಗುವಿನ ಕಲ್ಪನೆ ಕನಸು ವರುಶದಂತೆ ಹಾರಿ ನಲಿಯಲು ಗೋಳಾಡ್ತಿರುವುದು ಮನಸು ಎಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಹೋಗಿದೆ