ಕವಿತೆ : ನೆನೆಯುತ್ತಲೇ ನೆನೆಯುತ್ತಲೇ..

– ಪ್ರಬು ರಾಜ.

ಹಾಡುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಹಾಡುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಕೋಗಿಲೆ
ಸುತ್ತಿರುವವರು ತನ್ನ ಗಮನಿಸದೆ ಇದ್ದುದ್ದ ಗಮನಿಸಿ
ಹಾಡುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಹಾಡುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಕೋಗಿಲೆ
ತನ್ನಿರುವಿಕೆಯ ನೆಲಕೆ ಸಾರುತ್ತಲೇ ಸಾರುತ್ತಲೇ

ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಮೋಡ
ಇಲ್ಲೀ ಎಡೆಯಲಿ ಮಳೆಯಿಸಲು ಒಲ್ಲೆನಿಸಿ
ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಸಾಗುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಮೋಡ
ಮುಂದಾವುದೋ ಕಡಲು ಕರೆಯುತ್ತಲೇ ಕರೆಯುತ್ತಲೇ

ಬೀಸುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು, ಬೀಸುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಗಾಳಿ
ಮುನಿದಾಗ ಬಿರುಸಾಗಿ; ಹಿಗ್ಗಿನಲಿ ತಂಪಾಗಿ
ಬೀಸುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಬೀಸುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು ಗಾಳಿ
ಜಗದ ಜಡತನವ ಮೆಟ್ಟುತ್ತಲೇ ಮೆಟ್ಟುತ್ತಲೇ

ಇತ್ತ ನಾನು;
ಊರುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ, ನೆಲೆಯೂರುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ
‘ನಾವಾ’ಗುವ ಎಲ್ಲ ಮೊಗಸು ಸೋಲೆಂದೆನಿಸಿ
ಊರುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ, ನೆಲೆಯೂರುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ
ಮುಂಬೊತ್ತಿನ ಬದುಕ ನೆನೆಯುತ್ತಲೇ ನೆನೆಯುತ್ತಲೇ

( ಚಿತ್ರ ಸೆಲೆ : hopegrows.net )