ಕವಿತೆ: ಒಲವಿನ ಮಳೆ

– ಕಿಶೋರ್ ಕುಮಾರ್.

ಮೋಡಗಳ ಮರೆಯಲಿ ನಿಂತು
ಒಲವಿನ ಮಳೆಯ ಸುರಿಸಿದೆ ನೀನು
ಬಳಿಬಾರದೆ ಬಳುವಳಿ ನೀಡಿ
ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ಓಡುವೆ ಏನು?

ಸಿಗು ಒಮ್ಮೆ ನನಗಾಗಿ ನೀನು
ಬದುಕಿಗಾಗುವಶ್ಟು ಒಲವ ಕೊಡುವೆ
ನೀನೇ ಹೇಳುವೆ ನನಗಾಗಿ ನೀನು
ನಿನಗಾಗಿ ನಿನ್ನಲ್ಲೇ ಉಳಿದು ಬಿಡುವೆ

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನೆನೆದಾಗ ನಿನ್ನ
ನಗುತಿಹೆನು ಸುಮ್ಮನೆ ಚಿನ್ನ
ಒಂದಾದಾರೆ ನಾವಿನ್ನ
ಬದುಕಾಗುವುದು ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನ

ದಿನವೂ ಕಲಿಯುತಲಿರುವೆ
ಬದುಕಿನ ಪಾಟವ
ನೀನೊಮ್ಮೆ ಬಂದು ನೋಡು
ದಿನವೂ ಬಡಿಸುವೆ ಒಲವಿನ ಊಟವ.

(ಚಿತ್ರಸೆಲೆ: pexels.com)