ತಿಂಗಳ ಬರಹಗಳು: ಆಗಸ್ಟ್ 2020

ಅಕ್ಕ ಮಹಾದೇವಿ, Akka Mahadevi

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯ ವಚನದಿಂದ ಆಯ್ದ ಸಾಲುಗಳ ಓದು – 2ನೆಯ ಕಂತು

– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಕಲ್ಲ ಹೊತ್ತು ಕಡಲೊಳಗೆ ಮುಳುಗಿದಡೆ ಎಡರಿಂಗೆ ಕಡೆಯುಂಟೆ ಅವ್ವಾ. (148-801) ಕಲ್ಲ್+ಅ; ಕಲ್ಲು=ಶಿಲೆ/ಅರೆ/ಬಂಡೆ; ಹೊರು=ತೂಕವಾಗಿರುವ ವಸ್ತುವನ್ನು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಇಲ್ಲವೇ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು; ಹೊತ್ತು=ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು; ಕಡಲ್+ಒಳಗೆ; ಕಡಲು=ಸಮುದ್ರ/ಸಾಗರ; ಕಡಲೊಳಗೆ=ಕಡಲಿನಲ್ಲಿ;...

ಪಿಂಡಯಾ – 9 ಸಾವಿರ ಬುದ್ದ ವಿಗ್ರಹಗಳ ಗುಹೆ

– ಕೆ.ವಿ.ಶಶಿದರ. ಮಯನ್ಮಾರ್ ದೇಶದ ಶಾನ್ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿರುವ ಪಿಂಡಯಾ ಗುಹೆಗಳು ತೆರವಾಡ ಬೌದ್ದರಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಬಾವಶಾಲಿ ಸ್ತಳ. ಈ ಗುಹೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಚು, ಅಮ್ರುತ ಶಿಲೆ, ಮರ, ಜಿಪ್ಸಮ್, ಮರ ಮುಂತಾದವುಗಳಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ 9000...

ಬದುಕು, life

ಕವಿತೆ : ಎಲ್ಲೆ

– ವಿನು ರವಿ. ಬೆಳಕಿನ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಕತ್ತಲು ಗಾಳಿಯ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಬಯಲು ಮಳೆಯ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಕಾಡು ಗೆಲುವಿನ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಸೋಲು ಗಗನದ ಎಲ್ಲೆಯನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದೆ ಕಲ್ಪನೆ ಮನಸಿನ ಎಲ್ಲೆಯನು...

ತೋಟ, garden

ಮಕ್ಕಳ ಕವಿತೆ : ನನ್ನ ತೋಟದಿ…

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ನನ್ನ ತೋಟದಿ ಚೆಂದವಾಗಿ ನಲಿಯುತ ಅರಳಿದೆ ಹೂವುಗಳು ಹೂವನು ನೋಡಿ ಹಾಡನು ಹಾಡಿ ಬಂದವು ಚಿಟ್ಟೆ ದುಂಬಿಗಳು ಸಿಹಿಯನು ಹುಡುಕುತ ಇರುವೆಸಾಲು ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು ಶಿಸ್ತಿನಲಿ ತೆವಳುತ ಬಸವನಹುಳುವು...

ಕವಿತೆ: ಗೆಳೆತನ

– ಶ್ಯಾಮಲಶ್ರೀ.ಕೆ.ಎಸ್. ಮೊಗಕೆ ನಗು ಚೆಲ್ಲುವ ಮನಕೆ ಮುದ ನೀಡುವ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗದ ಬಂದನ ಬದುಕಿನ ಅದ್ಬುತ ಗೆಳೆತನ ಜಗವ ಮರೆಸಿ ದುಕ್ಕವ ನೀಗಿಸಿ ಹರುಶವ ನೀಡುವ ಸಂಕೋಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದು ಬೆಲೆ ವರ‍್ಣಗಳ ಚೇದಿಸುವ ಬಾಶೆಗಳ...

ಅಕ್ಕ ಮಹಾದೇವಿ, Akka Mahadevi

ಅಕ್ಕಮಹಾದೇವಿಯ ವಚನದಿಂದ ಆಯ್ದ ಸಾಲುಗಳ ಓದು – 1ನೆಯ ಕಂತು

– ಸಿ.ಪಿ.ನಾಗರಾಜ. ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲವನರಿದು ಫಲವೇನಯ್ಯಾ ತನ್ನ ತಾನರಿಯಬೇಕು. (112-798) ಎಲ್ಲ=ಸಕಲ/ಸಮಗ್ರ/ಸಂಪೂರ‍್ಣ; ಎಲ್ಲ+ಅನ್+ಅರಿದು; ಅನ್=ಅನ್ನು; ಅರಿದು=ತಿಳಿದುಕೊಂಡು/ಕಲಿತುಕೊಂಡು; ಫಲ+ಏನ್+ಅಯ್ಯಾ; ಫಲ=ಪ್ರಯೋಜನ/ಪರಿಣಾಮ/ಗಳಿಸಿದುದು/ದೊರಕಿದುದು; ಏನ್=ಯಾವುದು; ಅಯ್ಯಾ=ಇತರರನ್ನು ಒಲವು ನಲಿವಿನಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಸುವಾಗ ಬಳಸುವ ಪದ; ತಾನ್+ಅರಿಯ+ಬೇಕು; ತನ್ನ ತಾನ್=ತನ್ನನ್ನು...

ಕನಸು Dream

ಕಿರುಬರಹ : ರೂಡಿಯಂತೆ…

– ತೇಜಶ್ರೀ. ಎನ್. ಮೂರ‍್ತಿ. ಮೊನ್ನೆದಿನ ಜೋರು ಮಳೆ, ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲಿನ ಅಬ್ಬರ. ಕರೆಂಟ್ ಕೂಡ ಇರಲಿಲ್ಲ ರಾತ್ರಿ. ಮಲಗುವಾಗ ಪುಸ್ತಕ ಓದುವುದು ನಂಗೊಂದು ಅಬ್ಯಾಸ. ಅಂದು ನಮ್ಮ “ವಿದ್ಯುತ್...

ಅಚ್ಚರಿಯ ಆಕ್ಟೋಪಸ್ ಮರ

– ಕೆ.ವಿ. ಶಶಿದರ. ಬೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬೆಳೆಯುವ ಮರಗಳು ಮಾನವನಿಗೆ ಸಹಕಾರಿ ಎಂಬ ವಿಚಾರ ನಮಗೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತು. ಆಕ್ಟೋಪಸ್ ವಿಚಾರವೂ ಸಹ ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಗೊತ್ತು. ಸದಾ ನೀರಿಲ್ಲಿರುವ ಅಕ್ಟೋಪಸ್ ಲಕ್ಶಾಂತರ ಜಲಚರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು...

ನೆಲ-ಆಗಸ, earth-sky

ಕವಿತೆ : ದರೆಯ ಮೇಲಿನ ಆಕಾಶ

– ವೆಂಕಟೇಶ ಚಾಗಿ. ಆಕಾಶ ತಾನು ಸ್ವಚ್ಚವಾಗಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡಿತು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ತನ್ನ ನೋವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೆನೆದು ಗಳಗಳನೇ ಅತ್ತುಬಿಟ್ಟಿತು ದುಕ್ಕ ತುಂಬಿದ ಮೋಡಗಳೆಲ್ಲಾ ಆಕಾಶದ ಉಸಿರನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಂಪುಗೊಳಿಸಿ ಒಂದನ್ನೊಂದು ಸೇರಿ ಬಿಗಿದಪ್ಪಿಕೊಂಡವು ಮತ್ತೆ ಅಗಲಲಾರದಂತೆ...